Што мы паспелі зрабіць за тры гады?

 

Здаецца, рэабілітацыя прайшла паспяхова: рукі-ногі варушацца, вочы па-ранейшаму бачаць самае прыгожае, вушы чуюць добрыя біты, а нюх спрацоўвае на гісторыі, якія трэба расказаць усім. Як гэта прынята на трохгоддзе, разліваем па кубках ліманад «Расінка», рэжам торт, атрымліваем у падарунак пажарныя машынкі і ўспамінаем усе свае прыгоды.

 

 

 Мы вярнулі «Афішу». 

Абяцалі – зрабілі. Абяцалі самую зручную афішу – дык вось вось яна. Толькі хто, што, дзе, малюнак сто на сто ды спасылка на мерапрыемства. Для тых, каму трэба больш словаў, мы прыдумалі тэлеграм-канал Lost in Minsk, куды адбіраем самы кайф.

 

 

 

 Узялі інтэрв’ю ва ўсіх цікавых людзей. 

Ок, пакуль не ва ўсіх. Але на старонках 34mag ты знойдзеш шмат вялікіх, сумленных размоў пра горад, людзей, іх страсці, пакуты і мары.

 

 

 Пачытай: 

 

 

 

 Завялі раздзел «Актывісты». 

За кожнай моцнай ініцыятывай стаяць канкрэтныя людзі. Нам надзвычай цікава іх слухаць, а потым пераказваць усё гэта табе. На асобнай старонцы сайта – ужо пад сотню гісторый пра тое, як камусьці было не пляваць і што з гэтага выйшла. Будзе яшчэ больш.

 

 

 Пачытай: 

 

 

 

 Зрабілі live-музычны серыял 34 Music Session. 

Пачалі, вядома, з «Пятлі», зняўшы Іллю ў знакамітым дворыку на Сядых. Далей была яшчэ дзясятка не меней любімых артыстаў, а потым здарыўся другі сезон, дзе рэкорды праглядаў біла акустычная версія «Манеткі» «ЛСП».

 

 

 

 Ператварылі «Пяршак» у паўнавартасны сайт пра музыку. 

Цяпер тут не толькі рэлізы і міксы, але таксама інтэрв'ю з музыкамі, рэпорты, адукацыйныя матэрыялы, гісторыі беларускіх лэйблаў, аналітыка і навіны індустрыі.

За тры гады бібліятэка лэйбла папоўнілася на 51 пласцінку. Тут табе і топавы беларускі рок, і нечакана папулярныя ў нашых краях соўл з фанкам, і цёмная электроншчына, і поўны андэграўнд. Суседзі за кардоннымі сценамі ўражваюцца.

 

 

 

 Запісалі аўдыягіды па Беларусі. 

І без сквапнасці распавялі пра тое, як здзейсніць штосьці падобнае. Цяпер гуляць па праспекце Незалежнасці, менскіх парках, Нямізе або Кастрычніцкай можна з аксамітнымі інтэлектуальнымі падказкамі ў навушніках. На трох мовах.

 

 

 

 Сталі часцей выходзіць у афлайн. 

Зладзілі 34 Media Days – серыю афлайн-ток-шоу, прысвечаных беларускім анлайн-медыя і іх узаемаадносінам з грамадзянскай супольнасцю. Пагутарылі пра тое, як медыя быць eco-friendly і як знянацку не абражаць жанчын. Паразважалі пра правы на горад і пра талаку ў новы час.

Эстафету падхапіў 34travel.me: рабяты сабралі аншлаг на трох лекторыях аб падарожжах 34travel Day у Менску і адным – у Кіеве.

 

 

 

 Прынеслі табе кніжак. 

Прэзентавалі электронную версію бестсэлера Віктара Марціновіча «Ноч» – пра блуканні падчас блэкаўту. І раман Аляксея Талстова «Апоўначы на Сіялімскім мосце» пра адваротны бок даўншыфтынгу. Адэля Дубавец пераклала для 34 кнігу польскага рэпарцёра Вітальда Шаблоўскага «Танец мядзведзяў» і атрымала, дарэчы, прэмію «Дэбют».

 

 

 

 Занатавалі цэлае лета. 

Беларускім Фларыянам Іліесам выступіў Альгерд Бахарэвіч. У рубрыцы «Таемны госць» паважаны лаўрэат «Кнігі году», аўтарытэтны літаратар з высакароднай сівізной у барадзе лавіў пакемонаў пад Оперным, прымяраў на сябе (у думках, праўда) сукенку, упершыню ў жыцці наведваў барбаршоп і рабіў іншыя вар’яцтвы.

 

 

 

 Мы стараліся быць карыснымі. 

У рубрыцы «Працэс» ты знойдзеш матэрыялы, якія варта пачытаць, каб не разгубіцца ў складаных сітуацыях: калі выклікаў(-ла) хуткую, трапіў(-ла) у ДТЗ, атрымаў(-ла) пад дых, плануеш нарадзіць новага чалавека ці намайніць свой першы мільён.

У рубрыцы «Mediascape» сабралі, лічы, міні-падручнік для амбіцыйнага медыйшчыка: на каго падпісацца, што пачытаць, што ўсвядоміць і як жыць, калі ты ў мамкі журналіст.

На «Пяршаку» на ўсю моц аказваем хуткую інфадапамогу музыкам, якія толькі пачалі ці працягваюць шлях да сваёй «Арэны»: як рабіць музыку ў Ableton, што спампаваць для музіцыравання на смартфоне, на якія youtube-каналы падпісацца, дзе адрэпетаваць матэрыял, як зняць свой першы кліп і як наогул прасоўваць сваю ультрагеніяльную музыку.

 

 

 

 Мы былі вельмі прыгожымі. 

Па чутках, людзі захоўваюць фатаграфіі з рэпортаў 34mag, нават калі іх знялі трэцім планам у засвеце скрозь валасы мужыка, які растрапаўся ў слэме. Мы самааддана фіксавалі росквіт рэйв-варушняку і фестывальнай разнастайнасці. І, вядома, не прапускалі такія гістарычныя падзеі, як Дзень Волі ў цэнтры сталіцы.

 

 

 Паглядзі: 

 

 

Карацей, прымаем рэспекты і віншаванні.

P. S. Калі раптам у падарунак ты хочаш прынесці нам раскошны матэрыл ці хаця б лічынку матэрыяла, пішы на 34editors@gmail.com.