Апошняя калонка праекту «Таемны госць» – пра тое, якімі словамі выказваўся і чым падманваў нас Менск апошнія месяцы.
Перадапошняя серыя «Таемнага госця» – пісьменнік Альгерд Бахарэвіч адказвае ўсім крытыкам вуліцы Бразіл.
Паліклініка, штодзённасць і месяц фатаграфіі – назіранні за мінулым тыднем ад Альгерда Бахарэвіча.
«Свабода і няволя бягуць у адным натоўпе, судакранаючыся лакцямі». Альгерд Бахарэвіч назірае за тымі, хто бяжыць менскі паўмарафон.
Кім я буду, калі лета скончыцца? Кім будзеш ты? Таемны госць Альгерд Бахарэвіч кажа лету «Бывай!» – і ўзгадвае ўсё.
Гэтым разам «Таемны госць» разважае аб прыгажосці краіны, эскапізме і пачуцці віны ў гарадскіх людзей.
Альгерд Бахарэвіч прымярае на сябе ролю рэвізора і наведвае кнігарню «Сон Гогаля» на вуліцы Леніна.
Навошта цяпер вышэйшая адукацыя – разважае пісьменнік Альгерд Бахарэвіч у новай калонцы «Таемнага госця». Абітурыентам на заметку.
Альгерд Бахарэвіч у думках прымярае на сябе сукенку – лёгкую, летнюю, вышэй за калена, з голай спінай.
Штотыднёвая калонка Альгерда Бахарэвіча пра дзіўныя адкрыцці лета 2016-га: у новым выпуску – парады Майстра Лі, кіндлы на мокрых жыватах і Харукі Муракамі.
У свежай серыі рубрыкі «Таемны госць» Альгерд Бахарэвіч ловіць пакемонаў ля Опернага тэатра.
«Добры дзень, мяне завуць Альгерд Бахарэвіч, і я вегетарыянец». Працяг аўтарскай рубрыкі «Таемны госць».
Альгерд Бахарэвіч першы раз у жыцці наведвае барбершоп – што толькі не зробіш летам 2016-га!
У новай калонцы праекту «Таемны госць» Альгерд Бахарэвіч расказвае, як беларускі горад грахоў адмывае сябе ад заганаў.
Альгерд Бахарэвіч – пра мілагучныя беларускія словы «Cymru am byth!»
Альгерд Бахарэвіч у новай частцы праекту «Таемны госць» – пра тое, чым сакавітая дэпрэсія маладых адрозніваецца ад блюзу.
Альгерд Бахарэвіч наведвае D.I.Y.-бар на Зыбіцкай і трапляе на панк-вечарынку.
Праект «Таемны госць» укатваецца ў каляндарнае менскае лета: Альгерд Бахарэвіч – пра тое, якія напоі мы будзем піць у гэтым сезоне.
«У траўні па Менску трэба гуляць пехатой». Альгерд Бахарэвіч – пра тое, як горад пачынае любіць сябе і нават адчуваць задавальненне.
«Менскае лета – як сад сцяжынак, што разыходзяцца ўва ўсе бакі, і заблукаць у іх – абавязак кожнага культурнага чалавека». Новая калонка Альгерда Бахарэвіча.