Хэштэгі нашага часу: шалёны рытм, прамая трансляцыя жыцця ў сацсеткі, stream нон-стоп. Рэакцыя на гэтую медыягарачку – slow media. У наступным выпуску рубрыкі Mediascape разглядаем новы рух, які жыве ў тэмпе «памалу едучы, далей заедзеш».
Slow media – гэта частка культуры павольнага руху жыцця (slow movement), якую заснаваў італьянскі журналіст Карла Петрыні. У 1989 годзе Еўропу накрыла хваля дэманстрацый і грамадскіх пратэстаў супраць экспансіі Макдональдса. Тады Петрыні заснаваў арганізацыю Slow Food з мэтай папулярызаваць традыцыйныя стравы і мясцовую культуру. І пачалося: Slow TV, Slow Education, Slow Travel, Slow Media.
Варта ведаць, што «slow» у гэтай канцэпцыі – антыпод фаст-фуду, а не проста «запавольванне» (як у «slow down»).
Як і з slow food, slow media – гэта гісторыя не пра хуткае спажыванне інфармацыйнага прадукту, а пра ўдумлівы падбор інгрэдыентаў і стараннае іх прыгатаванне.
Калі праводзіць аналогію, то slow media – гэта ровар. Усе ведаюць, што ровар – гэта класна, якасна і прагрэсіўна. Вядома, ровар не разганяецца настолькі хутка, як аўтамабіль, але ж памалу едучы – далей заедзеш, так?
Уласна, ініцыятыва slow media з’явілася спачатку ў Амерыцы ў 2010 годзе, а ўжо потым у Еўропе. Тры даследчыкі з Германіі – Бенедыкт Кёлер, Сабрыя Дэвід і Ёрг Блумтрыт – нават стварылі і апублікавалі The Slow Media Manifesto. У ім пастулюецца: slow media – гэта канцэпцыя надзейнага і якаснага кантэнту ў адказ на драматычнае прадстаўленне інфармацыі ў шалёным тэмпе. Асноўны кантэнт slow media – якасная публіцыстыка і аналітыка, а не кароткія навіны і сенсацыі. Аўтары прапаноўваюць спажываць інфармацыю асэнсавана і ўдумліва, а не пасіўна і хутка.
Маніфест Slow Media
Slow media робяць унёсак ва ўстойлівае развіццё. Аснова вытворчасці медыйнай прадукцыі – сыравіна, умовы працы, тэхналагічныя працэсы. Падводныя камяні ўстойлівых медыя – празмерная эксплуатацыя, нізкія заробкі і неабмежаваная камерцыялізацыя. Устойлівае спажыванне – гэта адзін з кітоў slow media.
Slow media прапагандуюць моназадачнасць. Нельга спажываць іх няўважліва і павярхоўна. Так, ужыванне смачнай ежы прадугледжвае напружанне ўсіх органаў пачуццяў. Прынцып спажывання slow media такі ж: сканцэнтруйся і атрымлівай асалоду.
Slow media імкнуцца да ідэалу. Аднак гэта не заўсёды найноўшыя дасягненні рынку. Важна, што яны пастаянна ўдасканальваюць інтэрфейсы, іх даступнасць і функцыянал.
Slow media робяць якасць адчувальнай. Вытворчасць, дызайн і кантэнт адказваюць самым высокім стандартам якасці. Гэта вылучае іх на фоне больш хуткіх канкурэнтаў, напрыклад, высокаэстэтычным дызайнам або прэміяльным інтэрфейсам.
Slow media прасоўваюць прас’юмераў – людзей, якія вызначаюць, што і як яны хочуць спажываць і ствараць. Актыўны чытач натхняецца кантэнтам для генеравання новых ідэй, пачынае дзейнічаць і выцясняе пасіўнага спажыўца з поля дзеяння slow media.
Slow media любяць дыскурс і дыялог. Умець слухаць для іх так жа важна, як і ўменне гаварыць. Яны ідуць да сваіх канкурэнтаў, каб уступіць у дыялог. У дадзеным кантэксце «slow» азначае быць удумлівым, ісці насустрач, паважаць і ўмець падвяргаць сумненню сваю пазіцыю.
Slow media – гэта сацыяльныя медыя, таму вакол іх ствараюцца суполкі людзей. Аўтары абмяркоўваюць з аўдыторыяй актуальныя тэмы. Такія СМІ прапагандуюць ідэю разнастайнасці пунктаў гледжання.
Slow media паважаюць сваіх чытачоў. Яны ўзаемадзейнічаюць з імі, не глядзяць на чытачоў зверху ўніз і разумеюць іронію, з якой чытачы могуць да іх звяртацца.
Slow media распаўсюджваюцца праз сістэму рэкамендацый, а не праз рэкламу. Свайму поспеху яны абавязаныя сарафаннаму радыё.
Slow media не выходзяць з моды. Яны выглядаюць свежымі нават праз дзесяцігоддзі. Як дарагі каньяк, з часам яны толькі паляпшаюцца.
Slow media маюць асаблівую аўру. Яны выклікаюць пачуццё дачынення і жаданне быць унікальнымі, хоць і вырабляюцца індустрыяльнымі метадамі.
Slow media прагрэсіўныя, а не рэакцыйныя. Яны абапіраюцца на тэхналагічныя дасягненні і сеткавую структуру грамадства. На фоне паскарэння шматлікіх сфер жыцця наўмысная запаволенасць – ключ да выжывання. Slow media не канфліктуюць з хуткасцю твітара, блогаў і сацыяльных сетак, а наадварот, актыўна выкарыстоўваюць іх перавагі.
Slow media факусуюцца на якасці як вытворчасці, так і кантэнту. З павелічэннем даступнасці інфармацыі цэніцца майстэрства крытыкі крыніц інфармацыі, іх класіфікацыі і ацэнкі.
Slow media патрабуюць даверу, але патрэбны час, каб яны заслужылі гэты давер. За slow media рэальныя людзі. І гэта можна адчуць.
Амерыканскае медыя пра ўплыў інфармацыйных тэхналогій на культуру, эканоміку, палітыку. Прарыўное, інавацыйнае і перадавое СМІ!
The Strange Case of the Woman Who Can’t Remember Her Past–Or Imagine Her Future
Like. Flirt. Ghost: A Journey into the Social Media Lives of Teens
Часопіс заснаваны ў Лондане ў 2012 годзе. Некамерцыйны партал публікуе правакацыйныя і глыбокія матэрыялы. На важныя пытанні даюць адказы навукоўцы, мастакі, філосафы.
Папулярнае ў ЗША медыя, якое цягам 170 год публікуе матэрыялы пра навуку і тэхналогіі. Спачатку гэта была газета з чатырох старонак, дзе друкавалі навіны пра вынаходкі. Цяпер у часопісе можна пачытаць грунтоўныя і аб’ёмныя матэрыялы, якія робяць вучоныя з усяго свету.
Стваральнікі гэтага медыя лічаць сябе самвыдатам, а не СМІ. Усе робіцца сваімі сіламі, без інвестыцый. Тут працуюць маладыя журналісты, мастакі, ілюстратары, дактары, праграмісты, археолагі і людзі розных прафесій, якія знаходзяць сябе ў даследаванні знешняга свету. Іх мэта – вярнуць журналістыцы яе прызначэнне: аб’ектыўна асвечваць падзеі, удумліва вывучаць ход рэчаў і крыніцы росту і развіцця сваіх чытачоў.
Беларускае медыя, якое фінансуецца чытачамі. Часопіс збірае гісторыі, рэпартажы, публікуе лонгрыды і фотапраекты. Тэмы матэрыялаў вострыя, як лязо. Мэта часопіса – расказваць пра тое, што сёння рэальна хвалюе беларусаў. Ён дае магчымасць ствараць свае праекты ў грамадскім сектары, шукаць аднадумцаў і абменьвацца з імі ідэямі.
«Гена и героин. Как минский дворник и вчерашний школьник избавились от наркомании»
Мы вярнуліся! І зараз адкажам табе на пытанні, чаго чакаць ад нас далей.
У новай рубрыцы Mediascape разбіраемся, як напісаць першакласны прэс-рэліз, каб ад яго майточкі змакрэлі.
Мы задаліся наіўным пытаннем і звярнуліся з ім да вядучых беларускіх анлайн-медыя.
Напярэдадні публікацыі наступнага маніторынгу «Мовы варожасці ў беларускіх СМІ» аналізуем яго вынікі.
Гутарка пра прызы, фестывалі, магчымасці і мары.
Гутарка пра прызы, фестывалі, магчымасці і мары.
Пра дом, пра памяць, пра боль, у якім усе роўныя.
Росквіт размаітасці і крызісны заняпад.
КАМЕНТАРЫ (2)
https://monocle.com/magazine/
дзякуй!