Вуснамі актывістаў

Вольга Каскевіч (Менск, ратуе балоты)

Публікацыя дапамагла мне падсумаваць вынікі маёй дзейнасці за апошнія гадоў 5 і задумацца над сваёй прафесійнай біяграфіяй.

Вольга Аполька (Менск, выхоўвае моладзь)

Інтэрв’ю адкрыла мне важнасць маіх спраў і важнасць майго актывізму, у якой часцяком сама сабе саромелася прызнацца!

Настасся Янчэўская (Менск, развівае роварны рух)

Прымацавала да працоўнага рэзюмэ артыкул, і мне аднойчы адмовілі праз тое, што я настолькі вядомая актывістка. Там самыя любімыя фота.

Яўген Меркіс (Гомель, папулярызуе беларускую гісторыю)

Інтэрв’ю дало магчымасць у сціснутай форме распавесці пра дзейнасць гомельскай «Талакі». Гэтакі FAQ атрымаўся.

Ганна Барадзіна (Горадня, адукоўвае маладых і сталых людзей)

Натхнілася, падказала яшчэ дзвюх актывістак. Як бы: напісалі пра цябе, дай наводку на яшчэ дзве.

Андрэй Сушко (Менск, абараняе правы і свабоды людзей)

Я паставіў спасылку на інтэрв’ю сабе ў профіль у LinkedIn.

Лена Карпілава (Менск, дапамагае маладым і зусім юным дызайнерам)

Змянілася я: цяпер працую з дзецьмі, стварыла Школу архітэктурнага мыслення для дзяцей.

Наталля Халанская (Бабруйск, кіруе антыкавярняй)

Пасля інтэрв’ю мой тайм-клуб «1387» дадалі ў гарадскі гід! Прыезджых гасцей пакуль няма, але імідж ёсць.

Андрэй Карпека (Менск, развівае гарадскую прастору)

Два фотасэты за тыдзень – такога са мной яшчэ не было! Адчуваю, што стаў маленькай правінцыйнай зоркай.

Віка Біран (Менск, змагаецца з дыскрымінацыяй)

Ідэнтычнасць актывісткі афіцыйна дадала ў калекцыю сваіх ідэнтычнасцяў. І басаножкі на тых здымках у мяне прыгожыя.

Дзяніс Васількоў (Магілёў, ладзіць культурніцкія мерапрыемствы)

Фідбэк быў станоўчы. На лакальным узроўні не было медыя, гатовага распавесці пра нашу ініцыятыву. А такім чынам мы пашырылі сваю вядомасць.

Максім Тарналіцкі (Менск, даследуе невядомую Беларусь)

На вуліцах па-ранейшаму не пазнаюць, але атрымалася адказаць для самога сябе на некаторыя важныя пытанні.

Аляксей Барысёнак (Менск, курыруе беларускае сучаснае мастацтва)

Цалкам згодны пра «неадчувальнасць» шматлікіх беларускіх СМІ: пра зніжкі на самалёты могуць, а пра мастацтва – не.

Міла Котка (Менск, развівае вулічнае мастацтва і культурны дыялог)

Гэта інтэрв’ю – мая медыяпсіхатэрапія. Пасля прачытала і нарэшце зразумела, чым жа я займаюся ўсё-такі і навошта. І што рабіць далей.

Яўгенія Пачэпка (Віцебск, адукоўвае моладзь)

Сябры і калегі парадаваліся, паставілі лайкі. Хтосьці нарэшце зразумеў, чым я займаюся.

Вольга Касабуцкая (Магілёў, ладзіць паэтычныя вечары)

Пасля выхаду артыкула незнаёмы малады чалавек з Менска зрабіў мне прапанову, цяпер чакаем дзіця.

Аляксандр Веледзімовіч (Віцебск, прасоўвае фатаграфію)

Не ведаю, ці звязана гэта з публікацыяй у 34, але некаторыя знаёмыя сталі казаць маё імя вось так: САША.

Уладзімір Булаўскі (Віцебск, развівае гарадскую культуру)

Ваў-эфекту не было, але было цікава параўнаць свой досвед з іншым. Мы наладзілі стасункі з актывістамі з Віцебшчыны, Полацка, Наваполацка.

Аляксеў Моматаў (Менск, распавядае пра дзяцей з асаблівасцямі развіцця)

Мы змянілі частку сістэмы.

Арцём Крукаў (Гомель, паляпшае жыццё людзям)

Пасля інтэрв’ю было натхненне. Калі прыехалі на Vulica Brasil, шмат хто ведаў, што такое «Cup of Peace», некаторыя прызнаваліся ў любові.

Жэня Чарняўскі (Гомель, паляпшае жыццё людзям)

Брат парадаваўся і сказаў, што гэтай краіне патрэбныя такія супергероі. Спадзяюся, пасля гэтага каментара я адпушчу вусы.

Алесь Крот (Менск, абараняе правы студэнтаў)

Пасля публікацыі ў мяне з’явіліся хіпстарскія фотаздымкі, якія мае сябры расшарылі ў сацсетках з подпісам «маці, хавайце сваіх дачок».

Вольга Бізікава (Віцебск, дапамагае людзям у бядзе)

На катэгорыю, з якой я працую, інтэрв’ю ніяк не паўплывала: яны не чытаюць інтэрнэт. Аднак былі водгукі ад даўно забытых знаёмых.

Павел Дзюсекаў (Менск, распавядае пра мінулае горада)

Пэўна, нічога не змянілася, прынамсі акцэнтавана. Атрымаў крутыя фоткі і прафесійны артыкул пра праект.

Іван Марозька (Гомель, дэмакратызуе гарадскую супольнасць)

Інтэрв’ю для 34mag стала магчымасцю падсумаваць сваю дзейнасць за шмат гадоў. Добра было б так рабіць самому, але заўсёды чагосьці не хапае.

Воля Турло (Менск, папулярызуе адукацыю праз усё жыццё)

Персанальна ў мяне ці ў нашай ініцыятывы нічога такога выключнага не здарылася.

Жэня Рамановіч (Горадня, развівае танцавальны рух)

Шмат хто з жыхароў Гродна даведаўся пра «Дом46» пасля матэрыялу. Даведаліся і іншыя арганізацыі, некаторыя правялі ў нас свае мерапрыемствы.

Аліна Дзеравянка (Берасце, развівае патэнцыял Берасцейскай крэпасці)

Я працягваю працаваць у тым жа фондзе. Яшчэ часам замест таго, каб распавядаць людзям пра сябе, можна даць спасылку на 34mag, і хай чытаюць.

Алена Агарэлышава (Менск, стварае форум-тэатры для анкалагічных пацыентаў)

Для мяне гэта быў такі «камін-аўт». Я распавяла ўласную гісторыю пра тое, як тэма анкалогіі звязаная з маім жыццём, чаго раней не рабіла. 

Аляксеў Коўтун (Горадня, ладзіць эксперыментальны музычны фестываль)

Сам працэс інтэрв’ю мне спадабаўся, але на самой справе пасля выхаду артыкула нічога не памянялася.

Марына Штрахава (Менск, ладзіць гутаркі з «жывымі кнігамі»)

У нас з журналісткай былі сўітшоты LSTR – гэта дадало размове сяброўскі настрой. Людзі ў нашу суполку дадаліся, сябры пісалі добрыя словы.

Дар'я Трайдэн (Менск, арганізоўвае квір-фестываль)

Не адчула ніякіх змен. Але актывізм – гэта не фабрыка зорак, таму я не расчараваная і не здзіўленая. Пра маю справу даведаліся – і добра.

Віктар Дарковіч (Баранавічы, вырабляе драўляныя цацкі)

Рэалізаваў шмат задумак. Галоўнае дасягненне: пры цяперашняй сітуацыі ў краіне мне ўдаецца сваімі рукамі забяспечваць сям’ю з пяці чалавек.

Мікіта Моніч (Менск, робіць музеі моднымі і цікавымі)

Рэгулярнае абнаўленне якасных аватарак у сацсетках + знаёмствы з выдатнымі людзьмі кшталту каманды 34mag.

Раман Воранаў (Віцебск, развівае творчы асяродак горада)

Сябры хваляваліся, што галоўная фотка вельмі сумная. Прымушаў іх чытаць інтэрв’ю да канца, бо пад занавес я значна весялейшы.

Юля Малькова (Менск, надае жаночы твар бізнэсу)

Было вельмі многа расшарванняў гэтага інтэрв’ю ў сацсетках. І, напэўна, гэта самае дзіўнае для мяне.

Арцём Галавій (Менск, дапапамагае выхаванцам дзіцячых дамоў)

Дзякуючы публікацыі да нас звярнуліся людзі, якія зацікавіліся працай нашай арганізацыі і прынялі рашэнне дапамагаць дзецям-сіротам.

Юрый Стукалаў (Магілёў, паляпшае жыццё горада)

З іншых рэгіёнаў людзі даведаліся, што ў нас у Магілёве шмат цікавага адбываецца. Гэта быў добры матыватар рабіць і далей карысныя справы.

Аляксандр Скрабоўскі (Менск, кіруе найбуйнейшым конкурсам сацыяльных праектаў)

Калегі, вядома, адзначылі, што інтэрв’ю было цікавым. Гэта вельмі важная праца для канкрэтных праектаў, абдзеленых увагай медыя.

Аляксандр Шышко (Горадня, стварае альтэрнатыўныя віды адпачынку)

У краме не пачалі пазнаваць, аднак уражанні ад інтэрв’ю самыя прыемныя.

Алена Каховіч (Берасце, павышае грамадскую актыўнасць моладзі)

Да мяне аднойчы ў Віцебску падышла незнаёмая дзяўчына і сказала, што бачыла мяне на 34. Але аказалася, што яна рэдагавала гэты тэкст.

Марыя Булавінская (Гомель, даследуе мінулае горада)

Мне прыемна, што напісалі. Трохі паўзгадвала мінулыя часы, з чаго ўсё пачыналася.

Сяргей Расюк (Светлагорск, дапамагае кіроўцам на дароге)

Пасля інтэрв’ю практычна нічога не змянілася.

Надзея Ількевіч (Менск, арганізоўвае інтэрнэт-шоў для гарадскіх праектаў)

Зоркай не стала, але добрых водгукаў атрымала шмат. Прыемна. Матывуе. Вельмі рада гэтаму інтэрв’ю. Фатаграфіі – супер, пытанні цікавыя.

Ілля Карусейчык (Менск, ладзіць пазаўніверсітэцкую адукацыю)

Радыкальных зменаў не адбылося, але ўражанні вельмі станоўчыя. Атрымаў карысны досвед камунікацыі з журналістамі і цікавыя каментары.

Лена Антановіч (Салігорск, уладкоўвае лесапаркавую зону)

Інтэрв’ю я давала ўжо шмат разоў, а вось у фотасесіі было забаўна паўдзельнічаць. Сябры казалі, што ганарацца знаёмствам са мной. 

Аляксандра Лазарэнка (Менск, дапамагае дзецям праз мастацтва)

Дзякуючы артыкулу мяне знайшла дзяўчына, якую зацікавіў удзел у праекце. Цяпер яна дапамагае каардынаваць праект.

Наста Балотнікава (Віцебск, ладзіць музычна-літаратурны фэст)

Сябрам і маці паказала: глядзі, я на Магу! Пакуль новых маркетаў не рабілі – наведвальнікаў мала. Будзем шукаць новы фармат.

Карэн Мельян (Берасце, прасоўвае здаровы лад жыцця праз музыку)

Сябры звярнулі ўвагу і далі станоўчыя водгукі.

Яўген Міхасюк (Менск, займаецца нефармальнай адукацыяй студэнтаў)

Сябры ды бацькі парадаваліся за мяне, артыкул пачыталі і засталіся задаволеныя. На жаль, там толькі частка дзейнасці.

Вольга Трубач (Маладзечна/Вілейка, прасоўвае беларускую культуру)

Шмат лайкаў і каментаў накшталт «малайчына!». А этнаграфічны клуб KOLA пачаў прыносіць мне афіцыйны даход.

Андрэй Карагода (Берасце, развівае безбар'ернае асяроддзе горада)

Публікацыя ператварылася для мяне ў крэдыт даверу, які я з большым імпэтам намагаюся пацвердзіць.

Васіль Клімовіч (Горадня, вырашае лакальныя праблемы вобласці)

Мяне больш сталі пазнаваць. Казалі: «Ты зорка, мы пра цябе чыталі».

Дзяніс Кобрусеў (Менск, развівае мясцовыя супольнасці)

Інтэрв’ю было не першым. Людзі чыталі, адзначылі шапку з бубеньчыкам. Праз тэкст здолелі дапамагчы мясцовай супольнасці, якая выйшла на нас.

Андрэй Яфімчык (Баранавічы, папулярызуе sharing economy)

Пакуль устрымаюся, з цягам часу будзе зразумела.

Рыма Ушкевіч (Горадня, ладзіць дзіцячы эка-садок)

Слава не прыйшла, але, напрыклад, на экалагічнай канферэнцыі два чалавекі сказалі, што дзесьці чыталі пра нас.

Марына Ермакова (Менск, весяліць цяжкахворых дзяцей)

Значна павялічылася цікавасць да нашай дзейнасці, а таксама на рахунак сталі паступаць дабрачынныя ахвяраванні ад неабыякавых. Усё гэта радуе.

Валдзіс Фугаш  (Магілёў, абараняе правы чалавека)

Прыемна, што «мая гісторыя» цяпер у шэрагу файных іншых з усёй краіны.

Таццяна Цярэшчанка (Полацк, адукоўвае архітэктараў)

Пасля інтэрв’ю я змяніла знешнасць. Калі сур’ёзна, гэта магчымасць зірнуць на тое, што робіш, з іншага боку. Зрабіць вынікі. Гэта матывуе.

Міла Вядрова (Менск, змагаецца з дыскрымінацыяй)

Атрымаўся такі актывісцкі «камін-аўт». Чужыя гісторыі натхняюць, свая ўласная – надае сіл, калі ператвараюся ў бурыта смутку.

Аксана Гайко (Берасце, прасоўвае арт)

34mag прынёс нам (галерэйнае) святло! Вынік сустрэчы: галерэя «КХ» увайшла ў ТОП-10 мастацтваў у Цэнтральнай і Усходняй Еўропе-2016!

Яўген Ціханаў (Менск, распаўсюджвае якасную беларускую літаратуру)

Мае фоткі ад Кацярыны Ігнашэвіч мелі шалёны поспех у Hornet, але шчасця гэта не прынесла. У астатнім палёт роўны.