Што рабіць са згубленымі і знойдзенымі жывёламі?

Памятай, што знайсці гаспадара можна нават для самага няшчаснага звярка, аднак для пачатку жывёліну трэба злавіць. Гэта не самы просты квэст, бо знайдзён можа быць напалоханы.

Надзень вопратку з трывалай тканіны, шчыльныя пальчаткі і захапі ежу для патэнцыйнага гадаванца. Размаўляй з жывёлай спакойным голасам і не рабі рэзкіх рухаў.

Адвязі небараку ў ветэрынарную клініку (рабі стаўку на якасць і выбірай прыватныя ўстановы. Нават калі ты не заўважыў(-ла) ніякіх візуальных пашкоджанняў (адкрытых ран, лішаёў і пераломаў), жывёлу ўсё роўна неабходна паказаць лекару – праблемы могуць хавацца глыбока ўнутры. Доктар высветліць пароду і ўзрост звярка, выканае неабходную праверку на інфекцыі, апрацуе жывёлу ад блох і іншых паразітаў, правядзе вакцынацыю – і там жа ты зможаш вырашыць пытанне аб будучай стэрылізацыі звярка. Дарэчы, у кошкі або сабакі можа быць імплантаваны чып – яго наяўнасць таксама можна праверыць у ветэрынара.

Да таго моманту, як выратаваная табой жывёла здабудзе новы дом, ёй неабходна дзесьці жыць. Ні пры якіх абставінах не вязі небараку ў «Фаўну горада»! Гэта не прытулак, а пункт часовай ператрымкі, у якім жывёле адводзіцца толькі некалькі сутак на пошукі гаспадара – пасля гэтага яна падвяргаецца эўтаназіі.

Ты можаш арганізаваць платную ператрымку, паспрабаваць знайсці валанцёраў, якія змогуць даць звярку прыстанак у сябе, ці можаш пакінуць яго ў сваім доме.

Паклапаціся аб тым, каб у жывёлы не было кантактаў з іншымі гадаванцамі хоць бы на працягу некалькіх тыдняў.

Калі ты пакінуў(-ла) знайдзёна ў сваім доме, надай яму прыстойны выгляд – арганізуй яму ванну з шампунем супраць блох; калі ёсць неабходнасць у стрыжцы – падстрыжы (з гэтым могуць дапамагчы валанцёры-грумеры); паспрабуй прывучыць яго да латка (калі ён яшчэ ім не валодае); рэабілітуй яго давер да людзей. Апошні пункт – самы важны: нават кароткачасовае знаходжанне на вуліцы можа пахіснуць веру твайго гадаванца ў чалавецтва, а яе проста неабходна аднавіць.

Займіся аб'явамі. З фатаграфіяй жывёлы табе могуць дапамагчы ўсе тыя ж валанцёры, а далей ужо справа за табой – размесці фота і апісанне знайдзёна на спецыяльных сайтах, форумах і ў групах зааабарончых арганізацый.

Не забывай і пра афлайн-аб'явы – развесь іх у тым раёне, дзе ты знайшоў(-ла) жывёлу, перадай парачку ўлётак у бліжэйшыя ветклінікі.

Памятай пра вялікую моц сацыяльных сетак – расшар інфармацыю аб знойдзеным звярку ўсюды, дзе можаш.

Дарэчы, пісьменна скласці аб'яву дапаможа «Мазай» – інтэрактыўны памочнік у Facebook Messenger.

Важны момант – не аддавай знойдзеную жывёлу першым сустрэчным. Правядзі невялікае сумоўе з патэнцыйнымі гаспадарамі – даведайся, дзе яны жывуць, працуюць, ці ёсць у іх доме іншыя жывёлы, ці здольныя яны забяспечыць знайдзёна. Калі цябе задавальняе «паднаготная» кандыдатаў у гаспадары – зладзь ім пару «тэставых» сустрэч з будучым гадаванцам. У выпадку, калі «кантакт» прайшоў добра і яны проста створаны адно для аднаго, твая місія выканана.

Захоўвай спакой: калі твой гадаванец знойдзецца, у цябе будзе дастаткова часу для праявы эмоцый. Цяпер жа табе патрэбная халодная галава.

Не марнуючы ні хвіліны, пачынай пошук побач з месцам, дзе згубілася жывёла.

Калі ёсць такая магчымасць, пакінь аднаго чалавека там, дзе ты бачыў(-ла) сабаку ў апошні раз: існуе вялікая верагоднасць таго, што твой гадаванец вернецца ў «зыходны пункт».

Таксама хто-небудзь з тваіх таварышаў павінен пільнаваць сабаку каля вашага з ёй жылля – жывёла можа самастойна вярнуцца дадому і, не знайшоўшы гаспадара, ізноў адправіцца на пошукі.

Старанна даследуй месца пастаяннага выгулу – сабака можа адправіцца блукаць па знаёмых мясцінах.

Падчас пошукаў табе трэба гучна клікаць сабаку, апытваць людзей, якія сустракаюцца на шляху, абавязкова пакідаючы ім каардынаты для сувязі, – яны могуць убачыць жывёлу пасля сустрэчы з табой. Не забывай паказваць фота свайго гадаванца і абяцаць узнагароду за любую плённую інфармацыю.

Задзейнічай у сваіх пошуках мага больш людзей – сяброў, знаёмых, суседзяў. Таксама не забывай пра існаванне чат-бота «Мазай» – дадай інтэрактыўнага памочніка ў мэсэнджар і ідзі па зададзеным алгарытме.

Не адчайвайся і працягвай пошукі. За першыя некалькі дзён сабака не сыдзе далёка ад месца вашага з ёй расстання, аднак табе ўсё ж варта пашырыць тэрыторыю пошуку.

Таксама размясціць інфармацыю аб згубе свайго гадаванца на тэматычным форуме, у групе і звярніся ў тую ж «Фаўну горада» – твой верны сябар можа апынуцца там.

І так, не забывай пра анлайн- і афлайн-аб'явы – гэтыя штукі ўсё яшчэ працуюць.

А як паступіць, калі ў мяне прапаў хтосьці з сямейства каціных? 

Для пачатку правер усе куткі свайго жылля – твой гадаванец без якой-небудзь задняй думкі можа адправіцца падрамаць пад ванну або ў самы далёкі кут шафы. Калі ж на тэрыторыі твайго дома жывёліна адсутнічае, пачынай даследаваць наваколлі.

Часцей за ўсё коткі і каты не ўцякаюць далёка ад дома, а, наадварот, спрабуюць схавацца ў найбліжэйшым бяспечным месцы – у падвалах, пад'ездах, пад машынамі, на дрэвах. У першую чаргу аглядзі менавіта гэтыя месцы, правер лесвічныя клеткі свайго і суседніх пад'ездаў з першага па апошні паверх, кусты і дрэвы ў двары дома.

Памятай, што жывёла напалоханая і, хутчэй за ўсё, не будзе адклікацца на твой голас, таму запасіся любімым ласункам свайго гадаванца – гэта дапаможа выманіць жывёліну з цяжкадаступнага месца. Дарэчы, у якасці прынады ты можаш выкарыстоўваць нават гукі – звыклы шоргат сухога корму стане выдатным магнітам для твайго зніклага таварыша.

Рэгулярна і старанна праводзь пошукі, асабліва ранняй раніцай і познім вечарам/ноччу – у гэты час на вуліцы менш шуму, таму спалоханая жывёла будзе адчуваць сябе смялей і ахвотна пакіне сваё сховішча. Таксама не забудзься размясціць аб'явы аб зніклым катафеі ў наваколлі свайго дома, на спецыяльных сайтах, форумах і групах. І не забывай пра тое, што твой гадаванец можа быць на тэрыторыі «Фаўны горада» – зніклыя коткі і каты часта трапляюць у тамтэйшыя клеткі.

Як мне скласці аб'яву аб згубе гадаванца? 

  Твая аб'ява павінна быць яркай, лёгка чытэльнай, пачынацца з фразы «прапала сабака/кошка», надрукаванай буйным шрыфтам і ўтрымліваць наступную інфармацыю:

- пароду жывёлы (або пазнаку «падобная да...» такой-та пароды);
- колер поўсці/скуры (у тым ліку дробныя асаблівасці);
- мянушку;
- узрост;
- пол;
- адметныя знешнія прыкметы (кульгавасць, шнар або радзімая пляма);
- наяўнасць жэтона з адрасам;
- наяўнасць чыпа;
- наяўнасць кляйма;
- інфармацыя аб ашыйніку (матэрыял, колер і іншае);
- звесткі аб тым, дзе і калі жывёла прапала, дзе яе бачылі ў апошні раз;
- абяцанне ўзнагароджання.

Зрабі асноўны ўпор на размяшчэнне пастоў у сацсетках і на профільных парталах. Як паказвае практыка, гэта вельмі дзейсны інструмент.

Таксама раздрукуй як мінімум 200 аб'яваў, размясці іх у ваколіцах месца згубы гадаванца, на аўтобусных прыпынках і сценах крам.

Павесь аб'явы ва ўсіх бліжэйшых ветклініках і ветаптэках (апавясціўшы аб гэтым персанал), перадай некалькі ўлётак у прытулак і пункт часовага ўтрымання.

Калі ж ты не атрымаў(-ла) ніякага фідбэку па сваіх аб'явах, неабходна асабіста наведаць ветэрынарныя клінікі і прытулкі твайго горада не пазней трэцяга дня пошуку.

Дарэчы, калі ты страціў(-ла) сабаку, раздавай аб'явы ўладальнікам сабак, якія табе сустракаюцца, – гэта менавіта тыя людзі, на якіх варта спадзявацца ў першую чаргу.

А што адбываецца са знойдзенымі жывёламі ў прытулках і пунктах часовага ўтрымання?

У Менску ёсць толькі адзін прытулак для жывёл – гэта прыватны прытулак «Суперкот», які бярэ пад сваю апеку траўміраваных і адлоўленых жывёл. Там іх лечаць, займаюцца іх адаптацыяй і прыладай у новыя дамы.

У пункце часовага ўтрымання жывёлы ўтрымліваюцца ў бедных умовах і іх усыпляюць праз некалькі дзён пасля адлову. Таму заклінаем цябе, не аддавай знайдзёна на Гурскага, 42, а лепш забяры адтуль гадаванца, які спадабаўся!

А як мне забраць жывёлу на ператрымку? Што для гэтага трэба?

Узяць сабаку або котку «на ператрымку» – значыць забраць жывёлу з прытулку, у валанцёраў або з вуліцы і ўтрымліваць у сябе, пакуль для звярка не знойдуцца сталыя гаспадары, альбо да наступнай ператрымкі.

Ператрымка вырашае адразу некалькі задач:

- жывёла застаецца ў бяспецы;

- жывёла атрымлівае эстэтычны (стрыжка, купанне) і медыцынскі догляд (уколы, перавязкі, апрацоўка ран і г.д.);

- жывёла сацыялізуецца і вучыцца жыць з людзьмі.

Твае асноўныя абавязкі падчас ператрымкі:

- кармленне і выгул падапечнага;

- забеспячэнне бяспекі жывёльнага (не дапускаць уцёкаў і боек з іншымі гадаванцамі);

- выкананне рэкамендацый ветэрынара і куратара (часта жывёле рэкамендаваны спакой або адмысловая дыета).

Хоць усе гэтыя задачы і абавязкі выглядаюць жахліва, у ператрымцы няма нічога складанага. Калі ты дасі прытулак каму-небудзь з братоў нашых меншых, да цябе на дапамогу прыйдуць валанцёры са спецыялізаваных форумаў і груп – яны дапамогуць не толькі парадай, але і матэрыяльна (да прыкладу, забяспечаць жывёлу кормам і лекамі).

Узяць гадаванца на ператрымку ты можаш тут:

«Эгида»

«ЗООшанс»

Гурского, 42  

«СУПЕРКОТ» 

Як яшчэ я магу дапамагчы бяздомным жывёлам?

Ты можаш падтрымаць арганізацыі, якія непасрэдна займаюцца выратаваннем жывёл. Напрыклад, фінансава: яны змогуць рацыянальна выкарыстоўваць тваё ахвяраванне, выдаткаваўшы яго на патрэбы братоў нашых меншых.

Таксама ты можаш стаць валанцёрам і аказваць дапамогу рознага калібру – фатаграфаваць жывёл, падкормліваць, даглядаць іх, даваць ім аўтадапамогу, браць на ператрымку і ладзіць крутыя праекты.

Яшчэ ты можаш аказаць такім арганізацыям дапамогу галактычнага маштабу, забраўшы каго-небудзь з іх насельнікаў да сябе назаўжды – і слот у прытулку вызваліш, і жывёлу выратуеш, і забяспечыш сябе новым сябрам.

Памятай, што заплюшчваць вочы на праблему бяздомных жывёл нельга – мы ў сілах пайсці па шляху Нідэрландаў і стаць краінай, у якой усе жывёлы будуць мець свой дом. Аднак гэтага нельга дасягнуць, не прыклаўшы пэўныя намаганні: займаючыся ператрымкай, стэрылізацыяй і асветай насельніцтва, мы зможам вырашыць праблему бяздомных жывёл, не забіваючы іх.