Правілы жыцця хатніх жывёл
- 10.04.2018
- 16291
Мы – коткі, сабакі, слімакі і павольны лоры – стаміліся ад таго, што двухногія ўспрымаюць нас проста як міленькіх гадаванцаў. У нас ёсць сваё бачанне свету, свае прынцыпы, свае правілы жыцця. Табе ёсць чаму павучыцца ў нас. Прыйшла пара выказацца.
Коргі Барні
Можна быць тупаватым, калі ты прыгажунчык.
Камбінезон прыніжае годнасць. Нават не спрабуй клеіць у ім сабачых цёлачак.
Кароткія лапкі – не прысуд, калі ў душы ты аўчарка. Кідайся на самаедаў, падкатвай да даберманіх, да*бвайся да лаек. Хутчэй за ўсё, яны паглядзяць на цябе, як на гаўно, але аўтарытэт на раёне відавочна павысіцца.
Усё, што памеціш, – тваё. Хто абассаў дрэва апошнім – той кароль раёна. Вось як гэта працуе.
Дарэчы, усё, што ўпала на падлогу, – таксама тваё.
Кожную раніцу я прачынаюся з адной думкай: «Сёння я злаўлю і прыструню гэты грэбаны хвост».
Бойся злой рукі – гэта вельмі непрадказальнае стварэнне.
Вораг №1 – пыласос. Не, швабра. Не, дзвярны званок. І тэлефонны. І тэлефонны з гарадскога. Госпадзе, вакол адны ворагі.
Калі гаспадар спіць больш за гадзіну, ён, напэўна, памёр. Трэба тэрмінова абудзіць яго і праверыць.
Калі ты апынуўся ў вузкім праходзе і пры гэтым выглядаеш як тралейбус, не панікуй. Проста выходзь задам. Як быццам так і трэба.
Знайдзі на вуліцы мёртвага голуба. Ці рыбіну галаву. Ці чалавечае гаўно. Старанна пакачайся ў іх, пакуль гаспадары не бачаць. Ну і хто цяпер прыгажунчык?
У любой незразумелай сітуацыі ліжы свой мікрапеніс.
Можаш падпісацца на мой хэштэг у Instagram – #барникорги.
Кот Зурпіч
Калі ты нарадзіўся катом, як мінімум кар'ера фотамадэлі табе забяспечана.
Кот без офіса – аўтарытэт на вецер.
Лепш за ўсё я ўмею дэматываваць людзей. Таму нават не спрабуй працаваць побач са мной.
Сон – гэта мая медытацыя. Ніхто не павінен яго парушаць.
Я не ліняю – я ўцяпляю тых, хто мяне ўлагоджвае.
Я люблю дамінаваць. Таму людзі павінны класціся пад мяне.
Для нірваны мне дастаткова паесці, знаходзіцца ў цяпле і атрымліваць увагу.
Я важу 7 кіло – і гэта не канец. Добрага ката мусіць быць шмат.
Хочаш пагаварыць пра маю кастрацыю? Тады я проста пакіну памяшканне. Толькі што ты перастаў захапляцца мной, а мне гэта не падабаецца.
Калі я дасягаю максімуму незадаволенасці, я ссу на падушку. Падумай, як са мной абыходзіцца.
Ну так, і ў мяне ёсць свой хэштэг – #zurpacat.
Павольны лоры Олівер
Для ўсіх, хто называе мяне лемурам або ляніўцам, у пекле падрыхтаваны асобны кацёл.
Як толькі я прачынаюся, мне неабходна зрабіць абыход і памеціць тэрыторыю. Усе павінны ведаць, хто ў гэтым доме гаспадар. Асабліва дбайныя абыходы трэба рабіць пасля прыборкі кватэры.
Наіўныя людцы ўсё яшчэ вераць, што я буду звяртацца да іх па першым поклічы. А што гэта ў цябе? Перапёлчынае яйка? Добра, іду.
Калі я хачу спаць – я буду спаць. Калі хачу гуляць – так таму і быць. Калі зраблю ласку падысці да чалавека, то ён павінен быць удзячным і праяўляць адпаведную павагу.
Кажаце, я неверагодна мілы? Бачылі б вы, як я адгрызаю галаву мадагаскарскаму прусаку.
Люблю сваіх гаспадароў. Толькі ім дазволена часаць мяне і гуляць са мной. Калі больш ніхто не бачыць, зразумела.
Цішэй едзеш – далей будзеш. Гэта маё жыццёвае крэда.
Я таксама медыйная асоба, і да майго тэгу ўжо хтосьці падсмактаўся – #мойоливер.
Слімакі Гэры і Соня
Спяшаюцца толькі гадзіннікі.
Спаць тры дні – гэта нармальна.
Калі табе чагосьці не хапае ў жыцці, адкладвай яйкі.
У жыцці трэба ўсё пакаштаваць на смак.
Калі няма чым заняцца, паспрабуй залезці ў ракавіну.
Каты Пяцюня і Ігруня
Нагадзіў – закопвай глыбей.
Хочаш есці – умей падлізвацца.
Лаві мух, дзяры канапу.
Дачакайся, калі праціўнік страціць пільнасць. Атакуй.
Адкладвай тлушч.
Сабака Робі
Нюхай дупы, ліжы пуп.
Думаеш, гэта твая падушка? Не.
Ежа з міскі смачная, ежа на падлозе – яшчэ смачнейшая, ежа са смеццевага вядра – гэта ежа багоў.
Да апошняга адмаўляйся разумець фразу «Мыць лапы».
Кожная сустрэча – як пасля рэйса, кожнае развітанне – навек.
Фота – з асабістых архіваў герояў