Як зафакапіць ідэю на мільён?

Бясстрашны дэсант 34mag адправіўся на адукацыйна-актывісцкі фестываль «Страшное дело» і разведаў, як дамагчыся таго, каб самае цудоўнае мерапрыемства правалілася яшчэ на старце. Кіруйся нашымі парадамі – і будзь упэўнены(-ая): твая ідэя на мільён згарыць дашчэнту, як сталіца Вестэроса па раптоўным загадзе Дэйенэрыс Таргарыен.

 

 Як падрыхтавацца? 

 

  Не гуглі, ці рабілі штось падобнае раней. Напэўна ж не.

  Калі нехта дасведчаны прапануе табе дапамогу, забань гэтага выскачку: ён хоча адціснуць твае лаўры.

  Загадзя купі шмат віна (ну, ці ківі для смузі), каб адзначыць поспех мерапрыемства. Зэканом дзеля гэтага на памяшканні, да якога можна дабрацца без дзвюх перасадак.

 

 

 Як выбраць фармат? 

 

  Стаў на правераную класіку. Што можа быць весялей за лекцыю? Не, ну праўда, што? Хіба што дзве лекцыі запар.

  Калі хочацца размаху – рабі адразу фестываль. І абавязкова ўсё сам(-а): ты ж лепш за ўсіх і расплануеш, і спікераў сустрэнеш, і афішу намалюеш, і на ўваходзе пасядзіш, і гарбатай усіх заправіш.

  Наогул ідэальна, калі твой фестываль будзе складацца з лекцый.

 

 

 Як расказаць пра сябе? 

 

  Не стварай шуму. Раздай на вуліцы 20 улётак-запрашэнняў на мерапрыемства – і годзе. Усе гэтыя людзі абавязкова прыйдуць, прывядуць з сабой радню да трэцяга калена і суседзяў у прыдачу. Аншлаг намячаецца!

  Прыдумай, як бы яшчэ абмежаваць колькасць патэнцыйных удзельнікаў. Напрыклад, зрабі івэнт закрытым, толькі для сяброў.

  Пастарайся не занадта тлумачыць. Людзі на канапах толькі таго і чакаюць, каб іх запрасілі ісці кудысьці паслухаць нешта. Па дарозе яны з задавальненнем падключацца да суботніка ў імя чагосьці, падпішуць пяць петыцый супраць чагосьці і накраўдфандзяць на нешта заадно.

  Не гавары, колькі будзе доўжыцца мерапрыемства, што людзі ад яго атрымаюць і як змогуць прымяняць. Гэта лішняе.

  Дай у тэксце больш эмоцый і драмы. Людзі любяць драму.

  Месца правядзення івэнта лепш рассакрэціць за гадзіну да івэнта.

  Ні за што не расказвай пра свае мерапрыемства журналістам.

  Калі журналісты нічога не напішуць пра тваё мерапрыемства, зрабі ў Facebook сумны пост пра тое, што «СМІ пляваць на нешта па-сапраўднаму важнае...».

 

 

 Як усё крута арганізаваць? 

 

  Наогул нічога не плануй.

  Самае важнае адкладай на потым.

  Спі не больш за тры гадзіны ў суткі. Джэферсан па дзве спаў, але ты менш дасканалы(-ая), вядома.

  Грошы ў івэнт укладвай толькі свае. На крайняк займі ў мамы.

  Калі да рэалізацыі ідэі трэба падключыць дзяржаўныя арганізацыі, пішы ім лісты за тры дні да. Яны, вядома, натхняцца тваім энтузіязмам і забудуць, што ў іх стылі – адказваць месяцамі.

  Зрабі ўсё сам(-а). Людзям доўга тлумачыць. І яны ўсё роўна зробяць не так, як трэба.

  Калі без валанцёраў ніяк, то хаця б абыходзься з імі максімальна жорстка. Хай памятаюць, хто тут галоўны(-ая).

 

 

 Што рабіць па завяршэнні? 

 

  Не пытайся ў людзей, як ім мерапрыемства. Калі вельмі хочацца, удакладні: «Вам спадабалася ці вы ў захапленні?»

  Не ўдакладняй, што можна было зрабіць па-іншаму. Каму трэба па-іншаму – хай самі і робяць.

  Калі на івэнт ніхто не прыйшоў, расчаруйся ў чалавецтве канчаткова. І ніколі нічога больш не рабі.

  Калі ўсё ж захочаш зрабіць нешта зноў, ні за што не аналізуй тое, што адбылося! Проста паўтары. Абавязкова атрымаецца, ага.

 

Мануал часткова заснаваны на рэальных кейсах ініцыятыў, прадстаўленых на вечары Fuck Up Night.