Чым адметная трэцяя кавярня «Зерне»?

Ганна Громава, стваральніца і ўладальніца «Зерня»

Што новага?

У новай кавярні з'явілася спецыяльная стойка бру-бар для запаркі кавы праз фільтр Hario V60 («японскім спосабам»). «Гады тры таму мы купілі ростар, сталі самі абсмажваць сабе каву, і калі я пачала расці ў абсмажцы, то зразумела, што мне хочацца лепей прадставіць у горадзе бру-бар, больш паказаць яго людзям. Я марыла зрабіць кавярню з асобнай стойкай пад фільтр, як гэта робяць добрыя кававыя кампаніі ў Японіі, Нарвегіі, Даніі ды іншых краінах, дзе добра развітая культура speciality-кавы, на якую я раўняюся».

За эспрэса ў «Зерні» на Леніна адказвае легендарная кавамашына La Marzocco KB-90, якая лічыцца ідэальнай для ўстаноў, што працуюць з кавай speciality. У радыусе 700 кіламетраў такой няма ні ў каго. Бліжэйшая – у Маскве.

Што пакаштаваць?

Зараз у трэцім «Зерне» вараць Эфіопію. Ганна кажа, што Эфіопія Коньё – яе любімае, што ёсць у эспрэса. Дарэчы, эспрэса ў сетцы мяняюць прыкладна раз на пару месяцаў. Згодна з тэхналагічнай логікай, наведнік(-ца) не можа выбіраць зерне з машыны сам(-а). А вось варонкі можна выбіраць і параўноўваць, замовіўшы на кампанію, напрыклад, тую ж Эфіопію, Кенію, Інданэзію, нешта яшчэ. Тут актуальны фаварыт Ганны – Uganda Sipi Falls, са смакам манга, сушанага банана, ананаса: «Калі яго п'еш, здаецца, што ты п'еш усё што заўгодна, толькі не каву».

Хто прыдумаў незвычайны дызайн?

Памяшканне прапанавалі Ганне яшчэ ў траўні. Яна пагадзілася з умовай, што пачне нешта рабіць у верасні. Калі ў Менску стала горача, яна прыняла рашэнне застацца і працягваць рабіць тое, што ёй падабаецца, у прасторы, якая ёй спадабалася. Памяшканне знаходзілася ў самым цэнтры горада, але патрабавала грунтоўнай перапрацоўкі: гэта было месца без прыбіральні, былое атэлье, сумешчанае з гастраномам.

Інтэр’ер рабілі Максім Вавінскі і яго Studio11. «Калі мы з Максімам трапілі туды ў першы раз, усё тут было зашыта гіпсакардонам, і мы наогул не ведалі, што пад ім будзе. Калі прараб зняў гіпсакардон і мы ўбачылі гэтую прыгажосць... Я памятаю момант: стаіць прараб, стаіць Максім, Максім бачыць тынкоўку і ляпніну, кажа: "Клас, пакідаем усё як ёсць!” Трэба бачыць здзіўлены твар прараба».

Папярэднія рамонтнікі фактычна забілі ляпніну, і тое, што ёсць, – гэта своеасаблівая памяць пра добры густ. У канцэпцыю гэтай памяці выдатна ўпісаліся архітэктурныя элементы, якія дызайнеры Studio11 займелі ў сваю калекцыю са старога балтыйскага аквапарку, гэта аўтэнтычныя архітэктурныя формы.

Рамонт агулам заняў каля двух месяцаў. Бюджэт быў мінімальны – «амаль усё сышло на кавамашыну».

Навошта «Зерне» маштабуецца?

«Усё адбываецца абсалютна натуральна: ты любіш каву, ты пачынаеш у ёй разбірацца, ты атрымліваеш доступ да нейкага суперцікавага зялёнага збожжа, табе хочацца абсмажыць больш гатункаў. Увогуле складана абмежавацца адной кавярняй, калі ты ўжо робіш класны прадукт. Магчымасці росту – яны значна большыя за магчымасці адной кавярні. Таксама хочацца даваць рост добрым рабятам. І я бачыла, як загараліся ў іх вочы ад навіны, што будзе трэцяе месца, бо гэта значыць, што будзе рост, будзе навучанне. Так зноў з'яўляецца матывацыя».

Ці пойдзе «Зерне» ў рэгіёны?

Ёсць і запыт, і думкі на гэты конт. Вырашыць час.

Фота: palasatka