Як Sprava?
- Рубрыка: РЭПОРТЫ
- 14.08.2017
- 15866
Фестываль арганізавалі рэжысёры Мацвей Сабураў і Каця Аверкава і музыка Сяргей Краўчанка. Яны пераехалі ў Белую Царкву некалькі гадоў таму, а цяпер шчыра і сур'ёзна пачынаюць ажыўляць мясцовыя лакацыі. Галоўную мэту фестывалю сфармавалі так: «Sprava – гэта вопыт узаемадзеяння з прыродным і культурным ландшафтам сродкамі сучаснага мастацтва, рамяства і музыкі». У выніку на паўвостраве з'явілася акуратная сцэна, больш падобная да твору ў стылі лэнд-арт. Уласна, у гонар узвядзення гэтага вытанчанага аб'екта і арганізавалі фестываль, а ў будучыні тут плануюць пастаянна ладзіць канцэрты і майстар-класы. Магчыма, зусім хутка паўвостраў стане месцам прыцягнення многіх дапытлівых людзей: прынамсі гэты фестываль атрымаўся вельмі шматабяцальным.
«Грезы Пафнутия» мякка пранікалі ў галовы гледачоў і супакойвалі, мілыя бабулі з вакальнай групы «Натхненне» Чарэйскага сельскага ДК ідэальна ўпісваліся ў прастору. Хор Salutaris сваім спевам быццам выганяў д'яблаў з душаў слухачоў: настолькі зачаравана людзі ўбіралі гукі і абводзілі вачыма скляпенні царквы. Пад сэты Shuma і Stereobeaver зноў можна было папусціцца і адправіць ногі ў вольныя танцы. З неба пасыпаліся зоркі, калі на сцэне зайгралі Port Mone, якія сваёй музыкай забіралі думкі кудысьці на дрэйфуючы па начным акіяне карабель. І завяршальнай музычнай разынкай стаў гітарыст J.J.OK, які схаваўся пад разгалістым дрэвам і хутка прыцягнуў да сябе іншых імправізатараў.
Але ўсё ж, нягледзячы на выдатны лайнап, галоўным хэдлайнерам засталося само месца правядзення фестывалю. Смакуй фоткі!
Чытаць яшчэ:
Як тусаваўся Менск на Хэлоўін: фотарэпорт з gif-прывідамі
Заглянулі на Minsk Craft Beer Fest, у псіхлячэбніцу «На Пляже» і на Smiloween у «Верх» і зафіксавалі, як рыхтаваўся горад да свята погані.
Рейв, трэш, угар. Как прошел концерт Little Big?
Их последние релизы называются «Antipositive», но на концертную атмосферу это не распространяется.
Танцы на заводах
Фотарэпорт з дзвюх галоўных тусовак мінулага ўік-энду — ØNULL на заводзе «Калібр» і RAVE на чатыры танцполы ў «Брюгге».
Островок Свободы на Свободы. «Меломаны» – уже главное место лета-2019
Адрес новой площадки Старцева оказался ее идеальным описанием.
На галоўнай:
Юрый Сямашка: «Калі быць змрочнымі было б нацыянальнай асаблівасцю беларусаў, то я быў бы самым папулярным рэжысёрам»
Гутарка пра прызы, фестывалі, магчымасці і мары.
Юрый Сямашка: «Калі быць змрочнымі было б нацыянальнай асаблівасцю беларусаў, то я быў бы самым папулярным рэжысёрам»
Гутарка пра прызы, фестывалі, магчымасці і мары.
«Мне адгукаецца гісторыя вечных чужынцаў»: размова з мастачкай Марыяй Гвардзейцавай
Пра дом, пра памяць, пра боль, у якім усе роўныя.
Ад «Салюту» да світання: менскі клубны рух другой паловы 1990-х
Росквіт размаітасці і крызісны заняпад.
КАМЕНТАРЫ (12)
Я ведаю, што там было вельмі добра, сябры ездзілі, водгукі толькі цёплыя.
Але гляжу фоткі... ну ніводнага ж слова па-беларуску, ані абвестачкі.
А не, ёсць адно - sprava
Вот поехали бы и проверили своими глазами!)) Добрая атмосфера, покой, душевность, сохранение традиций и уважение пространства друг друга, полное слияние природы и артистизма. Получилось все очень органично и, пожалуй, не стоит ставить этот фестиваль наряду с другими. Это был очень интересный опыт, и я испытываю абсолютную благодарность организаторам, которые с волонтерами сделали казалось бы невозможное из подручных средств. И я после этого опыта еще больше люблю свою родную Беларусь. За вдохновение. За поддержку и дружбу. Свято-Троицкий храм усиливал трогательность и духовность этого места. Каждый из нас задумался о смыслах и заглянул в глаза друг друга под пение хора Solutaris... Всем спасибо
Помятый Том Харди в вышиванке https://34mag.net/media/upload/images/2017/august/sprava/1sprava_2017_by_kapitonova_34mag_166.jpg
Уахаха!
как позволил Отдел идеологии Чашникского райисполкома осквернять наши святыни? пять веков здесь люди приходили молиться, святая земля и пиво танцы чужая культура у стен храма. неужели в душе у чиновников давших разрешение не осталось ничего святого. какой ужас. это же охранная зона и это место надо использовать соответственно, проводить фестивали православной культуры совместно с православной епархией, духовной музыки и пения, благо у нас таких прекрасных коллективов, хоров хватает.Люди задумайтесь куда идём!
Светлана, у прынцыпу я з вамі абсалютна згодны. Храм - не тое месца, дзе павінны шпацыраваць без штаноў.
Для сучаснай моладзі ўспомню свой выпадак. Некалі, яшчэ пры Саюзе, як прыйшоў з арміі, было ў маёй мясцовасці "гадавое свята". У мясцовую царкву збіраліся з усёй акругі (дарэчы яно і зараз так), з раднёй прйшлося і мне там быць. Праз каторы час змогся, выйшаў перакурыць (!). На царкоўным дворы, абапал каменнай агароджы, стаялі драўляныя лавы, дзе павольна й стаў пускаць дым. Побач сядзей стары, але дагледжаны дзядок. Схіліўся да мяне і шэптам кажа: "Прабачце, але тут, пры царкве няможна курыць".
Я гэта расказаў не ў падтрымку тых артадаксальных бабулек, што "шыкаюць" у любой царкве, калі што не па старых правілах, зусім не. І не ў падтрымку той еўрапейскай "свабоды", калі ў царкве адчыняюць кавярні, каб неяк заахвоціць да наведвання; таксама - не. І не ў спадзяванні на "Отдел идеологии" - гэтых наогул да такой спадчыны дапускаць нельга. Проста хачу сказаць наступнае: у кожнага з нас - свой Бог. Некаму святыня - асабісты трыбух, абы яму было добра; другому лепш каб было прыгожа навокал, чым жыць сярод бруду. Колькі людзей, столькі каштоўнасцеў. Бог даў чалавеку свабоду, каб той САМ выбіраў свае паводзіны, але потым за іх і адказваў. Вы правільна заўважылі: "... пиво танцы чужая культура у стен храма". А хто іх мог навучыць, адкуль ім ведаць ЯК сябе паводзіць? І я не стану іх лаяць, а наадварот буду вітаць любы інтарэс да гэтага месца. Няхай з сотні чалавек адзін задумаецца пра гісторыю храма, як было і як цяпер, і ЯК ПАВІННА БЫЦЬ , гэта будзе значна лепш, чым поўнае забыццё і руйнаванне.
Прабачце ўсе, калі шмат напісаў.
Ребят, это же троллинг, окститесь
Светлана, а почему же вы не спрашиваете отдел идеологии или какой-нибудь другой отдел о том, почему никто не занимается, например, восстановлением храма? Почему стены храма просто разрушаются год за годом? Может, стоит поблагодарить ребят за то, что вдыхают в место жизнь? Что убрали и облагородили всю территорию? Что благодаря им в район приехали гости и туристы? Что многие вообще благодаря фестивалю узнали про Белую Церковь и разрушающуюся реликвию? Подумайте, пожалуйста, над этими вопросами.
спрашиваем, только ответа нет игнорируют, а вы думаете после фистиваля что то измениться? найдётся дядя который даст денег на реставрацию? я думаю вряд ли.
проводитe svoji фестивали RPC православной культуры совместно с RPC православной епархией gdě chotitě uvažaěmaja, živitě sami i dajtě drugim šans žiť. Rěbjata - molodcy.
храм - святое место, нечего осквернять наши святыни. в подземельях храма покоятся останки людей в том числе родители и предки Льва Сапеги. танцы на костях. идите танцуйте на могилах своих предков.
Super