Sixpack France – крама, якая з’явілася ў 1998 годзе ў французскім горадзе Авіньён пад уплывам хіп-хопу і культуры графіці. Першапачаткова яна спецыялізавалася на эксклюзіўных дызайнерскіх футболках, затым занялася постарамі, іншымі элементамі адзення. Вектарам для выказвання ідэй служаць аб’екты моды, культуры і трыб’юты на пазнавальныя вобразы.
Цяпер у кожнай рэчы ёсць свая канцэпцыя і гісторыя стварэння, часам даволі дзікая і невідавочная. Так, сумесны праект Сашы Сініцы і Sixpack – Unfunctional generic – мінімалістычна распавядае пра постапакаліптычны свет, у якім знікла мастацтва. Любая форма праявы творчасці забароненая дзяржавай. Таксама няма ніякай ежы – адзіным спосабам выжыць з’яўляецца прыём таблетак, якія выдае ўрад. І ніхто не ведае, што знаходзіцца ўнутры: наркотыкі, хімікаты, раскладзеная чалавечая плоць?.. Прынты Unfunctional generic паказваюць менавіта тыя прэпараты, здольныя выратаваць чалавецтва ва ўмовах абсалютнай пустэчы і вакууму.
«Мне падабаецца накіроўваць дызайнераў у сферы, якія яны ніколі б і не думалі вывучаць – вельмі часта гэта аказвае цікавы ўплыў на іх працу», – тлумачыць Ліянэль свой падыход. Менавіта ён прапанаваў Сашы ідэю гэтай калабарацыі.
Ліянэль Віўе выпадкова знайшоў Сініцу ў Instagram, залайкаў кучу здымкаў, а потым напісаў у дырэкт: «Гэта вы дызайнер постараў Super Besse? Хачу прапанаваць адзін праект». Гэта звычайная практыка для Віўе: ён аддае перавагу спантаннасці. Самае цудоўнае тут тое, што Саша даволі даўно любіць брэнд Sixpack France, таму быў вельмі здзіўлены атрымаць такі мэсэдж і не верыў да таго часу, пакуль яму не даслалі брыф.
Уся праца – ад першай перапіскі да завешвання прынтаў на сайт – заняла прыкладна паўтара месяца, прычым першыя два тыдні дызайнеры шукалі формы. Калі яны злавілі хвалю, Ліянэлю было ўжо складана выбраць толькі некалькі прынтаў – яму прыйшліся даспадобы амаль усе, што зрабіў Сініца.
Затым з’явілася ідэя дадаць кірыліцу, і найбольш характэрнымі літарамі былі прызнаныя «Ж» і «Ф». На прынтах з імі потым з’явіліся і словы – напрыклад, «Жыццёва неабходныя медыцынскія прэпараты». Для Віўе беларускі алфавіт выглядае вельмі экзатычным і займальным, і таму яму было цікава распусціцца ў ім.
Ліянэль тлумачыць, чаму яго прыцягнулі працы Сініцы: «Я думаю, у нас з Сашам вельмі падобныя густы ў графічным дызайне: мінімалізм, апантанасць каляровай схемай CMYK, інтэрнацыянальны стыль. Гэтыя тры элементы – асноватворныя для мяне».
«Я люблю інтэрнацыянальны тыпаграфічны стыль і строгія мінімалістычныя формы, і таму для гэтага праекту я проста рабіў тое, што мне падабаецца. Мае працы ўвайшлі ў серыю Dead Hommes», – кажа Саша.
Лімітаваны тыраж Unfunctional generic ужо даступны для пакупкі анлайн.
Адсочваць працы Сашы Сініцы можна ў яго Instagram, Behance i Facebook.
Падборачка семі беларускіх мастакоў, чые працы заражаюць і зараджаюць стваральная энергіяй.
Выбралі 5 беларускіх віджэяў, каб на іхным прыкладзе разабрацца, чым займаюцца людзі гэтай прафесіі.
Гутарка пра прызы, фестывалі, магчымасці і мары.
Гутарка пра прызы, фестывалі, магчымасці і мары.
Пра дом, пра памяць, пра боль, у якім усе роўныя.
Росквіт размаітасці і крызісны заняпад.
КАМЕНТАРЫ (3)
какой мужик красивый
крута, толькі шкада, што граматыку беларускай мовы не асабліва правяралі)
Неяк нiяк...