Правер, наколькі твая кантора нагружае прыроду-матухну

Тэст: наколькі твой офіс зялёны?

Старт!

Азірніся вакол. Колькі лямпачак гарыць?

Звычайна нам дастаткова святла з вокнаў. Зімой цёмна, вядома, запальваем лямпы – але яны ў нас энергазберагальныя! У калідорах, дзе рэдка хтось соваецца, стаяць аўтаматычныя датчыкі руху.

Любім, каб было светла, так што верхнія лямпы гараць-палыхаюць. Але мы заўсёды выключаем за сабой святло, калі выходзім з памяшкання.

Уключаем лямпы і наверсе, і ў кожнага супрацоўніка на стале. Яшчэ і свечкі запальваем – любім, каб было хюге.

Далей!

Цёпленька ў вас?

Нармальна: мы ўсталявалі рэгулятары на батарэях, прыкручваем, калі становіцца цёпла. Ходзім у швэдрах.

Не скардзімся. Праўда, батарэі ў нас пазакрываныя мэбляй і шторамі.

Выдатна! Паставілі дадатковы абагравальнік, ходзім у майках і шортах.

Далей!

Цікава, у якім рэжыме працуе офісная тэхніка?

Калі кампамі не карыстаюцца больш за 20 хвілін, яны сыходзяць у спячы рэжым. На ноч адключаем усё. Дарэчы, тэхніка ў нас з маркіроўкай нізкага ўзроўню энергаспажывання: А, А+, А++ і Energy Star. Праектар вырашылі не купляць, а браць у арэнду, калі трэба.

На ноч, вядома, не выключаем, але спячым рэжымам карыстаемся. На маркіроўку спецыяльнай увагі не звярталі, але пры наступнай куплі абяцаем глянуць.

Уся тэхніка застаецца ў рэжыме чакання, каб раніцай хуценька прыступіць да працы. А то пакуль загрузіцца...

Далей!

Зазірні ў прыбіральню і ў офісную кухню. Што там з кранамі?

Нічога не працякае, краны рычажныя з аэратарамі (выдатак атрымліваецца на 50% менш), лічыльнікі ўстаноўленыя. Дарма ваду ніхто не ліе.

Звычайныя краны, а што?

Трохі капае. Усё не збяромся сантэхніка выклікаць.

Далей!

Што наконт зліву ў бачку, туалетнай паперы і ручнікоў?

У нас сістэма падвойнага зліву. Дарэчы, туалетная папера ў нас з другаснай сыравіны, а рукі мы выціраем ручніком, а не папяровымі сурвэткамі

Здаецца, у нас сістэма падвойнага зліву, толькі, падобна, ніхто пра гэта не ведае. Рукі мы выціраем папяровымі сурвэткамі – але эканомна, шчыра-шчыра!

Унітаз павінен быць чыстым! Так што кожны раз спускаем невялічкі ніягарскі вадаспад. Туалетная папера раскошная – мяккая і араматызаваная, можам сабе дазволіць.

Далей!

А вось і час выпіць гарбаты...

Набяру вады ў чайнік роўна на два кубкі – сабе і калегу/каляжанцы, з якім/якой мы сабраліся зрабіць перапынак.

Набяру прыкладна палову – раптам яшчэ хтось захоча?

Заўсёды кіпячу цэлы чайнік вады.

Далей!

Дарэчы, якую гарбату п'яце?

Купляем на вагу ў спецыяльны мяшочак. Так смачней, і смецця менш.

Купляем упакоўкі рассыпной гарбаты і чайныя пакецікі – каму што даспадобы.

У нас наборы з пакуначкаў 20 відаў. Смецця ад іх, вядома, шмат: скрынка, упакоўка пакуначка, сам пакецік... Затое хутка, зручна, разнастайна.

Далей!

А калі хочацца выпіць не гарбаты, а вады, то што зробіш?

Набяру вады ў сваю кружку з-пад крана. Фільтр у нас усталяваны.

Набяру вады з кулера ў сваю кружку. Водаправоднай неяк не давяраем.

У нас кулер і зручныя аднаразовыя кубачкі: пі колькі хочаш, мыць нічога не трэба.

Далей!

Якімі мыйнымі сродкамі карыстаецеся на кухні?

Мыла, сода, гарчыца і анучка з тканіны. Усё адмываюць, і ніякіх фасфатаў і хлору ў вадасцёку. У рэшце рэшт, новай вадзе на зямлі ўзяцца няма адкуль, так што ўсё, што мы ў яе дадаём, зноў вернецца да нас у кран.

Купілі спецыяльны экасродак з правераным сертыфікатам. Падумваем купляць сродак для мыцця на вагу ў сваю тару.

Звычайны сродак для мыцця посуду і паралонавая губка. Люблю, калі шмат пены, – тады і посуд мыць не так брыдка.

Далей!

Час абеду! Як ён у вас праходзіць?

Замаўляем ежу ў кавярні або сталоўцы непадалёк, ладзім вегетарыянскія дні, падтрымліваем мясцовых вытворцаў і арганічных фермераў – яны не выкарыстоўваюць хімічныя ўгнаенні, што добра для прыроды.

Ямо, што прынеслі з сабой, або ходзім у кафэ ці сталоўку. Адкуль што бярэцца, моцна не задумваемся.

Замаўляем дастаўку ў офіс. Гэта самае зручнае: усё ўжо запакаванае па пластыкавых скрыначках, посуд мыць не трэба. Яшчэ і відэльцы аднаразовыя прыкладуць, і сурвэтку вільготную – прыгажосць.

Далей!

Як у вас з паперай?

Вядзём электронную дакументацыю, лішняга не друкуем, а калі друкуем, то выкарыстоўваем вузкія палі і эканамічныя шрыфты. А яшчэ мы друкуем на нявыбеленай і экалагічна сертыфікаванай паперы. І заўсёды з двух бакоў.

Па магчымасці не друкуем лішняга і выкарыстоўваем чарнавікі, але са шрыфтам і паперай так моцна не замарочваемся.

З аркуша ўспрымаць зручней, таму раздрукоўваем усё, што хочам.

Далей!

Зазірні-тка ў смеццевае вядро.

А ў нас іх шмат! Шкло, пластык і паперу збіраем паасобна. Каб не заблытацца, што куды кідаць, павесілі над вядром спецыяльную інструкцыю.

У вядры пара ўпаковак ад шакаладак, паперу мы збіраем на макулатуру, а шкляныя і пластыкавыя бутэлькі выкідваем у спецыяльны кантэйнер у двары.

Смеццевае вядро ў нас адно, і там ляжыць усё ўперамешку. На тры розныя сметніцы месца ў нас не хапае, ды і супрацоўнікі не зразумеюць.

Далей!

А як на працу дабіраецеся?

Большасць на роварах або самакатах. Начальства гэта заахвочвае, і зручная паркоўка ёсць. Калі на аўто, то стараемся падвозіць адно аднаго, каб не паліць паліва марна.

Хто на грамадскім транспарце, хто на аўто, некаторыя на веліках.

Мы прыстойная кампанія, у нас кожны можа дазволіць сабе машыну.

Далей!

Яшчэ раз!

Тэст: наколькі твой офіс зялёны?

Чытаць яшчэ:

«Доктар, я нармальны(-ая)?» Тэст

Тэст: наколькі ты класны сябар для жанчыны?

Трымай свой абярэг!

Тэст: руіны краіны ведаеш?

На галоўнай:

Юрый Сямашка: «Калі быць змрочнымі было б нацыянальнай асаблівасцю беларусаў, то я быў бы самым папулярным рэжысёрам»

Юрый Сямашка: «Калі быць змрочнымі было б нацыянальнай асаблівасцю беларусаў, то я быў бы самым папулярным рэжысёрам»

«Мне адгукаецца гісторыя вечных чужынцаў»: размова з мастачкай Марыяй Гвардзейцавай

Ад «Салюту» да світання: менскі клубны рух другой паловы 1990-х

Оперна-сімфанічны дырыжор і экс-вакалістка індзі-гурта стварылі музычную ініцыятыву ў Варшаве