Прафесія – тату-майстар

Мастацкі ўзровень

Маляваць па скуры тату-машынкай крыху не тое самае, што алоўкам на паперы: машынка вібруе, мае вагу; фарба, акрамя таго што трапляе ў скуру, расплываецца па паверхні, і яе трэба бесперапынна выціраць ватным дыскам альбо спецыяльнай сурвэткай, каб бачыць, што атрымліваецца. Далёка не заўсёды выбітныя мастакі становяцца выдатнымі татуіроўшчыкамі. Але мастацкая падрыхтоўка – разуменне кампазіцыі і спалучэння колераў – усё ж вельмі дапамагае ў прафесіі.

Пачынаць варта з невялікіх работ. Ніхто не патрабуе ад майстра працаваць фры-хэнд – без эскіза, адразу па скуры. І татуіроўшчыку, і кліенту зручней і надзейней, калі абрысы будучага тату пераведзены на скуру з дапамогай калькі ці капіявальнай паперы.

Стылі татуіроўкі кшатлту old school не патрабуюць нічога асаблівага ад майстра і, тым не менш, выглядаюць даволі стылёва: разнастайныя якары, штурвалы, чарапы ў капелюшы-цыліндры, сэрцы, абгорнутыя стужкай з надпісам, ігральныя косткі – карацей кажучы, малюнкі схематычныя, блізкія да мультыплікацыйных. Олдскул так называецца за, як здаецца, крыху прымітыўную графіку, якую атрымлівалася выканаць тату-прыстасаваннямі мінулых часоў. За колеры, якія былі даступны татуіроўшыкам паўстагоддзя таму. І за сюжэты, актуальныя для матросаў, гульцоў у азартныя гульні і іншых сацыяльных груп. Цяпер гэта класіка, якую выкарыстоўваюць усе. Дзякуючы сучаснаму абсталяванню для тату такія масці могуць біць і пачаткоўцы.

Так званы new school выкарыстоўвае тыя ж матывы, што і old school, – маякі, гадзіннікі, сіметрычныя ластаўкі, але ўжо з растушоўкай і контурамі, якія магчыма рабіць сучаснымі машынкамі. Палітра ў такіх масцях значна багацейшая. Ньюскул не лепш і не горш за олдскул. Проста кожны абірае, што яму больш падабаецца.

Найбольшае ўражанне робяць звышрэалістычныя татуіроўкі, фатаграфічныя партрэты. Але гэта гады практыкі ў татуяванні, нават калі ты можаш такое рабіць на паперы.

З чаго пачаць?

Вось тату-энтузіяст праглядзеў серыю за серыяй Tattoo Age на Vice, прачытаў усё, што трапляецца пра гісторыю татуіроўкі і стылі яе выканання, вывучыў у сеціве артыкулы па дэрматалогіі аб стэрылізацыі і зажыўленні і нават ужо адшкадаваў грошай, каб закупіць усё неабходнае. Што далей?

У першую чаргу патрэбная індукцыйная машынка з трымальнікам (ротарная звычайна занадта дарагая для навічка). Напачатку можна браць універсальную, якая падыдзе і для контураў, і для зафарбоўкі. Потым гэта будуць асобныя апараты для кожнага элемента татуявання.

Затым неабходны блок сілкавання з педалькай. Прынцып дзеяння як у швейнай машынкі: ціснем на педаль – блок раздае электрычны ток на маторчык у машынцы і ў яе пачынаюць паступальна рухацца іголкі. Макаеш імі ў фарбу і пачынаеш убіваць у скуру. Традыцыйна гэта так, але варыяцый з кожным днём з’яўляецца ўсё больш. Ёсць нават тату-машынка, якая працуе ад айфона – выкарыстоўвае дэвайс як блок сілкавання, а сіла току рэгулюецца не кнопкамі ці тумблерам, як на звычайным блоку, а з дапамогай усталяванага на тэлефон софта.

І канешне ж, неабходны расходнікі – іголкі, фарбы, пальчаткі, сурвэткі, плёнкі, вадкасці для стэрылізацыі і гэтак далей. Дыстрыб’юцыяй усяго неабходнага ў Менску займаецца шэраг тату-салонаў. Таксама тавары можна замовіць у спецыялізаваных інтэрнэт-крамах альбо прыдбаць былыя ва ўжытку машынкі ды блокі на тэматычных форумах. Атрымаецца значна танней, глядзі па грашах.

 

  Калі падыходзіць да справы сур’ёзна, то ўсё гэта каштуе да штукі баксаў, лічыць Алена:

– Добрая машынка не можа каштаваць танна – не менш $ 200. Ёсць мноства айчынных вытворцаў, якія прапануюць годнае абсталяванне па смачных цэнах. У Беларусі можна вылучыць хлопцаў з J&A, якія вырабляюць якасныя блокі сілкавання, машынкі і педалі для тату. На гэта пойдзе ў сярэднім 600 даляраў, калі браць дзве машынкі. Фарбы можна купляць у краме Алы Рамазанавай: у яе шырокі выбар расходнікаў па прымальных коштах. Для пачатку хопіць чорнай контурнай – для зафарбоўкі, некалькі асноўных колераў, аднаразовых каўпакоў для фарбаў, гумовых кольцаў і грометаў для машын, наканечнікаў і іголак, аднаразовых пальчатак, бар’ернай абароны для кліп-кордаў і машын, вазеліну і сродкаў для загаення. Усё гэта абыдзецца ў дзесьці 300 даляраў.