Гіпнадэнс пад Shuma

Гіпноз пачаўся адразу, калі ногі ступілі на падлогу актавай залы, вакол слых казыталі гукі лясной прыроды, булькат вадзіцы, спевы птушак, у ноздры залятаў пах травы, вока песціў мэпінг з кадрамі туманнай ракі. Да таго моманту, калі на сцэну выйшаў калектыў, можна было забыць, што за сценамі клуба грукоча Партызанскі праспект, што ты ў абутку і пасля шоу табе не трэба ісці ў свой шалаш, перад гэтым пераскочыўшы праз купальскае вогнішча.

Акрамя выканаўцаў, на сцэне танцавалі дзяўчаты ў вобразе лясных зданяў, якімі выступоўцы кіравалі, як марыянеткамі. Мяккія галасы Shuma павольна закалыхвалі свядомасць, падкідваючы на бітах, як на купінах. Кранальным і прыгожым момантам стаў акампанемент шумабоя Аляксея Будзько на кантрабасе падчас аднаго з апошніх трэкаў.