У мяне рак

   Таццяна Немчанінава, стваральніца аўдыядакументалкі:

Людзі, якія перажылі анкалогію, часта застаюцца ў сабе, у сваім свеце і не могуць вярнуцца ў грамадства. Ім складана пераадолець псіхалагічныя бар’еры, складана ставіцца да жыцця так, як перад хваробай. Старое асяроддзе знікае, а новае не знаходзіцца. Яны застаюцца сам-насам з сабой, са сваім страхам, разбітымі каштоўнасцямі і страчанымі арыенцірамі. Яны губляюцца.

Гэта назіранне збоку. А мой матэрыял – гісторыя з першых вуснаў. У 20 гадоў Наста захварэла на рак. Хвароба вырвала яе з жыцця, забрала любоў, разбіла сям’ю, адняла працу, пазбавіла ўлюбёнай справы і пакінула кучу наступстваў і фізічных недамаганняў. Але Наста знайшла ў сабе сілы, каб вярнуцца і пачаць жыццё наноў.

Я задумвала гэтую гісторыю як дапаможнік для тых, хто сутыкнуўся з анкалогіяй: як перамагчы хваробу і яе наступствы. І яшчэ для блізкіх хворых на рак: як паводзіць сябе, як не паўтарыць памылак маіх герояў, як падтрымаць і як не нашкодзіць. Але на справе гэтая гісторыя выявілася для кожнага. Нават таго, хто ні разу не сутыкаўся з анкалогіяй так блізка.

І памятайце: на яе месцы можа апынуцца любы з нас. У кавалачку інтэрв’ю, які не ўвайшоў у праграму, Наста распавяла пра тое, што пасля хваробы перастала баяцца начальства і любога вышэйстаячага: «Прынята казаць, што перад богам усе роўныя. Дык вось, перад анкалогіяй таксама ўсе роўныя».