Тысяча даляраў за кардонкі. Чым жыве беларускі стрымер Hearthstone?

 

 Кароткі слоўнік для тых, хто далёкі ад свету «Харстоўна» і кіберспорту: 

 

 Данаты  – грашовыя ахвяраванні, якія гледачы адпраўляюць стрымерам.

 Калода ў «Харстоўне»  – гэта зборка тваіх карт. Усяго сто дзевяць класавых персанажаў, і ў кожнага персанажа ёсць пэўная кампіляцыя карт.

 Лаўнчар  – пляцоўка, на якой адлюстраваныя ўсе гульні кампаніі Blizzard. Там жа можна перапісвацца з сябрамі, чытаць навіны і купляць розныя прымочкі.

 Пак  – гэта камплект карт, які можаш купіць або за гульнявую валюту, або за рэальныя грошы.

 Ранг  – узровень у «Харстоўне». Усяго рангаў 25, «Легенда» – апошні асаблівы ранг.

 Free to play  – гульня, для якой не патрэбныя рэальныя грошы.

 ММR (Match Making Rating)  – твой рэйтынг у «Доце». Колькасць ачкоў, якая з'яўляецца крытэрыем для падбору гульцоў у рэйтынгавым матчы.

 Skyrim  – ролевая гульня, распрацаваная студыяй Bethesda Game Studios, пятая частка ва ўжо культавай серыі The Elder Scrolls.

 Star Ladder  – кіберспартыўная гульнявая пляцоўка, на якой геймеры спаборнічаюць у Counter-Strike: Global Offensive, Point Blank, Dota 2, League Of Legends, Tanki Online і World of Tanks.

 

 

 Даведка:  Hearthstone – калекцыйная картачная гульня па сусвеце Warcraft, распрацаваная Blizzard Entertainment. Першапачаткова была распрацаваная для ПК, потым з'явілася на платформах iOS і Android. У гульні ёсць некалькі рэжымаў, а змагаюцца на картачным рысталішчы больш за сто мільёнаў чалавек – адным з такіх гульцоў стаў Косця Чарвякоў.

Геймплэй у «Харстоўна» такі: бітвы праходзяць у фармаце дуэлі, у кожнага гульца ёсць калода з трыццаці карт, забяспечаных рознымі эфектамі. У апанентаў па трыццаць ачкоў здароўя, і твая задача – знізіць здароўе суперніка да нуля, складаючы розныя камбінацыі са сваіх карт.

Гульня з'яўляецца ўмоўна бясплатнай: ты можаш не ўкласці ў яе ні капейкі, а можаш купіць добрыя карты за рэальныя грошы. Працуе гэта так: ты плаціш не за калоды, а за пакі, то-бок камплекты карт. Гэта робіцца, каб папоўніць сваю калекцыю і купіць патрэбныя карты – у кожным паку пяць карт, і мінімум адна будзе рэдкай (па ўзроўні крутасці карты ранжыруецца так: звычайная, рэдкая, эпічная, легендарная). Іх можна купляць за ўнутрыгульнявую валюту, а можна не чакаць, пакуль назапасіцца патрэбная сума, а за рэальныя грошы адразу купіць усё неабходнае.

 

 

 YouTube, стрымінг і старпёрская гульня 

 

– Ты толькі прыехаў з пар. Як справы ва ўніверы?

– У нас такі унік, у якім можна нічога не рабіць і на адных здольнасцях выязджаць.

– Што за ўнівер?

– МДЛУ, перакладчыцкі факультэт. Асноўная мова – англійская, а другім я шведскую ўзяў. Мы выбіралі другую мову ў канцы першага курса, тады я ўжо быў на ютубе і разумеў, што не буду працаваць па гэтым кірунку, і на другую мову мне было ўсё роўна.

– Ці плануеш працаваць па спецыяльнасці?

– А як пойдзе. Мне весела перакладаць заходнія артыкулы і перакладаць кантэнт: думаю, у мяне гэта атрымліваецца лепш, чым у большасці стрымераў з СНД. Прафесійна красці кантэнт таксама трэба ўмець.

– Як ты аказаўся на ютубе?

– Я там з 2011 года. Тады я глядзеў олдавых чэлаў, тыпу Юзі і Гагатуна,  і проста ўлятаў, заліпаў у гульні і шмат гуляў у «Доту». 2011 быў годам «Майнкрафта»: тады гэта было незашкварна, і мы з сябрам вырашылі зрабіць па канале, паглядзець, хто хутчэй падпісчыкаў набярэ. У яго былі грошы і ён узяў рэкламу, а я не: мяне пройгрыш у спрэчцы не асабліва зачапіў, але мне захацелася выпрабаваць сябе.

Я выкарыстаў Windows Movie Maker, потым пачаў асвойваць Sony Vegas: спрабаваў рабіць нешта па Skyrim, таму што сусвет «скруткаў» мне падабаецца. Я здымаў агляды модаў на Skyrim: у мяне тады голас яшчэ не зламаўся, я гучаў як маленькая дзяўчынка і загрузіў свой кантэнт у адкрытую групу ў VK, дзе было 150 тысяч падпісчыкаў. Там мне паказалі, што такое негатыўная крытыка ў самым жорсткім ключы. У асноўным накідваліся праз мой голас. Я тады здзейсніў галоўную памылку: спрабаваў растлумачыць у каментарах за негатыў, і мяне яшчэ мацней аблілі. Але гэта мне дапамагло, таму што я зразумеў, як трэба правільна ўспрымаць крытыку. Я ўвесь гэты вопыт сабраў і выплюхнуў у Hearthstone, якім займаюся тры гады.

«Прафесійна красці кантэнт таксама трэба ўмець»

– З чаго ты пачаў гуляць у «Харстоўн»?

– З таго, што мне сябар прапанаваў у яго пагуляць, а я сказаў, што гэта для старпёраў гульня. Я да гэтага ў «Доту» гуляў вельмі моцна і хацеў у кіберспорт: як толькі прачынаўся, адразу ж ішоў гуляць. У мяне тады ад гэтага была рэальная залежнасць, і калі вывелі табліцу лідараў па MMR, у мяне была думка, што я туды траплю, мяне заўважаць і я пайду ў прафесійную каманду. Вядома, тады нічога не атрымалася.

Дык вось, я назваў «Харстоўн» старпёрскай гульнёй, а потым яна выйшла на андроідзе: я яе ўсталяваў і гуляў у яе толькі таму, што мне падабаўся сам сусвет Warcraft. На андроідзе ўсё лагала жудасна, усё разраджалася, але я не хацеў усталёўваць «Харстоўн» на комп, таму што думаў, што гэта занадта моцна для картачнай гульні. Але на ўроках ігралася нядрэнна.

– Ты сябе да каго адносіш: да кіберспартоўцаў, блогераў, стрымераў?

– Дакладна не да кіберспартоўцаў. Наогул, калі я ўпершыню пайшоў у мінскае Hearthstone Cafe, я адразу выйшаў у плэй-оф, але я ні разу не кіберспартовец, таму што трэба падзяляць гэтыя паняцці. Кіберспартовец – гэта SilverName, які гуляе па 12 гадзін у суткі. У мяне проста столькі часу няма, ды і калі б у мяне цяпер не было ўнівера, я б гульні столькі ўвагі не надаваў. Я нават не столькі стрымер, колькі блогер, кантэнт-мейкер на ютубе.  

– Колькі часу сыходзіць на стварэнне ўмоўнага васьміхвіліннага гайда?

– Калі ўзяць момант, калі я ў нейкіх жорсткіх рамках – да прыкладу, калі я раблю для Blizzard топ-5 першых калод, – то справы ідуць так: гадзін у дзесяць вечара выходзіць дадатак, і мне да абеду наступнага дня трэба выкаціць відэа. У апошні раз я эфектамі займаўся гадзіны паўтары, потым гадзіны чатыры пісаў тэкст – зараз з тэкстамі горш за ўсё, таму што я ўжо столькі іх напісаў, што спісаўся. Пасля таго як я запісаў і нарэзаў тэкст, надыходзіць пара мантаваць. У сярэднім выходзіць гадзін шэсць-сем на адно відэа.

Я купіў падпіску на Adobe і ўсё раблю там – гэта зручна. У пачатку, калі я асвойваў праграмы, я не хацеў глядзець гайды, але торканне наўздагад не працуе. Я перакананы, што з дапамогай ютуба ты можаш за тыдзень рэгулярнага прагляду базавых гайдаў выдатна асвоіць Adobe Premiere Pro. Але гэта ў тым выпадку, калі ты гэтага хочаш: калі цябе прымушаюць, то з-пад палкі нічога не атрымаецца.

«Цяпер з тэкстамі горш за ўсё, таму што я ўжо столькі іх напісаў, што спісаўся»

– У цябе ёсць каманда?

– Ёсць адзін хлопец з Украіны, які напісаў: «Прывітанне, я хачу мантаваць табе відосы, але не асабліва ўмею». Ён паказаў, што ўмее, я яму паказаў пару фішак, і цяпер ён мантуе відэа для майго другога канала: чувак вельмі вынаходлівы, і столькі жартаў, колькі ён месціць у мантаж, я б не зрабіў.

А на маім асноўным канале выходзіць кантэнт, які раблю толькі я. Лічу, што гэта выдатна: мяне гэта не стамляе, хоць часам камусьці хочацца аддаць напісанне тэксту, але тады ён будзе не ў маёй стылістыцы і яго прыйдзецца перапісваць.

Яшчэ ёсць два рэкламадаўцы: адзін дапамагае мне з размяшчэннем рэкламы на стрыме, а другі адказвае за відосы і інтэграцыі.

– 26 красавіка ты адпраўляешся на «Стримфест» у Маскву. Як ты туды трапіў?

– Як толькі стала ясна, што Blizzard ляцяць на «Стримфест», я пачаў падазраваць, што без мяне не абысціся. Праблема ў тым, што ўсе астатнія паездкі ад Blizzard аплачваліся, а «Стримфест» не аплачваецца, і мне трэба было ўсё даставаць са сваёй кішэні. Там будзе стрым, гульня са мной на галоўнай сцэне, і ў Battle.net гэта размесцяць, таму я вырашыў, што раней Blizzard усюды вазілі мяне за свой кошт, а цяпер я магу дапамагчы ім распаўсюдам «Харстоўна» ў масы.

– У цябе амаль 140 тысяч падпісчыкаў на ютубе. У Менску цябе пазнаюць?

– Часам. Адзін раз я зайшоў паесці ў Burger King, там мяне пазнаў адзін хлопец. Ён сфоткаўся са мной і паставіў гэтую фотку на аву ў VK.

 

 

 

 

 Кіберспартыўныя івэнты, дэпрэсія і стаўленне бацькоў да гульні 

 

– Ты быў на Hearthstone Summit 2019. Як гэта было?

– Гэта быў мой другі візіт у Каліфорнію разам з Blizzard, два месяцы таму. Яны тады знялі ўвесь гатэль пад прэзентацыю, далі шмат эксклюзіўнай інфармацыі. Было шмат заходніх ютубераў і стрымераў, пара чалавек ведала мяне. Распрацоўшчыкі спакойна ходзяць у натоўпе: сціпла, прыземлена. Вельмі прыемная атмасфера: там прачынаешся ў шэсць раніцы і хочацца жыць, а тут прачынаешся ў тры гадзіны дня і хочацца паміраць.

Мне спадабалася, што я задрот, а там усё яшчэ горш: я не прысвячаю ўвесь свой час гэтай справе, а там хлопцы ўсе тонкасці «Харстоўна» ведаюць, у іх нашмат вышэйшы ўзровень разумення гульні. Я прывык, што згаджаюцца з усім, што я ляпну, таму што ў СНД гэта нікога не цікавіць, а там ва ўсіх ёсць сваё меркаванне.

«Я занёс у гульню больш за дзве тысячы даляраў»

– Ты плануеш працаваць у Blizzard?

– Хацелася б, але я цьмяна разумею, кім, акрамя як кам'юніці-менеджарам. У мяне з самага пачатку была мэта стаць каментатарам, але я супраць агучкі ад штук тыпу Star Ladder: я за тое, каб гульні Blizzard каментавалі толькі Blizzard.

– Як твае бацькі рэагуюць на тваё захапленне «Харстоўнам»?

– Нармальна, нядаўна падарыў баці гадзіннік. Ён да гэтага адэкватна ставіцца, але топіць за тое, каб я сканчаў універ – я зараз на трэцім курсе. Я давучыўся, мне не западло, але калі б разуменне было на больш высокім узроўні, мне б ужо дазволілі не марнаваць час на ўнівер, а цалкам прысвяціць сябе «Харстоўну».

Я заўсёды гуляў і спачатку стрыміў Skyrim на Twitch, туды зайшоў чувак і закінуў восем тысяч расійскіх рублёў. За час стрыму сума дайшла да трынаццаці тысяч, і я захацеў купіць сабе крэсла: баця доўга не верыў, што гэта рэальныя грошы. Купіў крэсла – усе крыху паверылі ў мяне, а калі я злятаў на Gamescom, усе адразу сталі нармальна да гэтага ставіцца. Але з нагоды ўнівера ўсе таксама душаць – сканчай, сканчай. Не хочуць, каб я застаўся без вышкі.

– Ты гуляеш у штосьці, акрамя «Харстоўна»?

– У PUBGе у мяне тысяча гадзін, я там топы займаў, у «Гвінце» таксама. Зараз я цалкам сфакусаваўся на новым дадатку «Харстоўна»: пакуль ён мне падабаецца, я буду ябаш*ць. Надакучыць – буду гуляць у што-небудзь яшчэ.

«Прызавы фонд Hearthstone Championship Tour – мільён даляраў»

– У цябе быў даўгапост, у якім ты казаў, што за 2018-ы страціў больш, чым за ўсё жыццё. Распавядзеш падрабязней?

– Вельмі шмат херні адбылося, і настолькі кардынальных змен у мяне ў жыцці ніколі не было. За месяц я атрымаў вопыту больш, чым за пяць гадоў жыцця: гіганцкі маральны і псіхалагічны скачок. Не тое каб гэта мне асабліва спадабалася, але дазволіла пераасэнсаваць кучу рэчаў і не згубіцца, не скончыць з тым, што я раблю. Складана тры гады запар гуляць у адны і тыя ж кардонкі – гэта трэба ўмець.

– Ты там яшчэ згадаў дэпрэсію праз супрацьлеглы пол – што з гэтай тэмай?

– Спадабалася дзяўчына, але ў выніку нічога не атрымалася. У мяне тады шмат стэрэатыпаў адляцела прэч: я думаў, што грошы нешта вырашаюць, але гэта сышло. Калі чалавек не ваш – адпускайце: гучыць гэта ўсрата і ванільна, але так і ёсць.

– Ты казаў, што ў 2018-м абзавёўся е*анутымі знаёмствамі. Якімі?

– З тымі ж Blizzard – думаеш, я гэтага чакаў? Мне спадабалася, што я з заходнімі хлопцамі ўзаемадзейнічаў, хоць у нас і занадта вялікі гэп у падпісчыках, на «ИгроМире» шмат крутых хлопцаў сустрэў: магчыма, на «Стримфесте» менавіта з нашым рэгіёнам пазнаёмлюся.

 

 

 Блiц: 

– Дай параду чалавеку, які толькі пачаў гуляць у «Харстоўн».

– Атрымлівай задавальненне ад гульні і не факусуйся на сайтах з калодамі, не ўдавайся ў клішэ. Звядзі выкарыстанне іншых рэсурсаў да мінімуму.

– Як пераканаць продкаў, што кіберспорт – гэта не проста цацкі?

– Назаві прызавыя фонды чэмпіянатаў. Пераможцы The International цяпер атрымліваюць шэсць мільёнаў даляраў, прызавы фонд Hearthstone Championship Tour – мільён даляраў.

– Якая калода зараз самая моцная?

– Тэмпа Разбойнік: цяпер яна як Паляўнічы з DK – вельмі імбова гуляе ў пачатку, сярэдзіне і канцы гульні. Дзіўна, што Blizzard дапусцілі такое глупства.

– Каго са стрымераў параіш паглядзець?

– Я гляджу толькі захад: Thijs раю, Disguised Toast, Kripparrian – з яго можна паржаць. З рускамоўных рабят ёсць Renmen – ён з банды SilverName. Круты чувак, не вельмі папулярны, але ў яго ёсць чаму павучыцца.

– Які мінімум патрэбны для стрымінгу?

– Комп, мікрафон і, калі ты прыгожы або любіш крыўляцца на камеру, вэб-камера.

– Спатканне з дзяўчынай або катка з сябрамі «Харстоўн»?

– Напэўна, першае, таму што ад «Харстоўна» я паступова стамляюся. Ужо столькі найграў, што можаце клікаць гуляць.