Нефармальны фармалізм
- Рубрыка: ВІЗУАЛ
- 29.09.2016
- 7653
На першы погляд працы Наны Хёнінэн падаюцца абсалютна фармалістычнымі, але варта глянуць глыбей – аднекуль выплываюць іншыя сэнсы і разумееш, што за плямамі фарбы стаіць пераасэнсоўванне сацыяльнай рэальнасці, псіхалагічных і духоўных асноў грамадства, увогуле ўсё тое, чым славіцца сучаснае мастацтва. Бясконцыя пытанні пра стасункі чалавека з прыродай, сваім мінулым і светам ды хорар-сторыз цудоўна размясціліся ў працах мастачкі – чэк-чэк.
Нана Хёнінэн нарадзілася ў 1973 годзе ў Фінляндыі, жыве і працуе там жа. Вучылася ў Iнстытуце дызайну ў Лахці, Вышэйшай школе мастацтва і дызайну ў Цюрыху і Універсітэце мастацтва і дызайну ў Хельсінкі. Удзельнічала ў шэрагу персанальных і групавых выставаў, у тым ліку ў «Nordic Art and Design», арганізаванай Christie´s London, і 9-й Веніцыянскай архітэктурнай біенале.
New Landscapes
New Landscapes – рэалізацыя сацыялагічнага інтарэсу мастачкі да асобы, якая адчувае, разумее і змяшчае сябе ў знешні свет. Гэта спроба злавіць і кантраляваць небяспечны начны горад і ў той жа час знаходзіцца ад яго на дыстанцыі.
У сваім праекце New Landscapes Нана фатаграфавала вядомыя мегаполісы, будынкі, заводы, могілкі і аэрапорты. Вулічныя агні, архітэктура, рух людзей і машын, знятыя на доўгай вытрымцы, пераўтварыліся амаль у кароткія статычныя фільмы пра жыццё месца, дзе ўсё, расплавіўшыся, зліваецца ў адзіны рытмічны вобраз. Тут табе і адчужэнне аб'екта, і эстэтыка пустэчы. Маштаб, разам з тым, застаецца няясным. У гэтых працах можна ўбачыць прысутнасць людзей і іх дасягненняў, нават калі яны дакладна не паказаны на малюнку.
Witnesses of the Others
Другі праект Наны звязвае гістарычныя фотаздымкі з сучаснасцю. Хёнінэн даследуе прыватныя тэмы і мінулае сваёй сям’і праз прысвойванне фота. З дапамогай плямаў фарбы мастачка адцягвае ўвагу ад здымкаў 1870–1960-х і стварае новыя сэнсы.
Нана выкарыстоўвала фотаздымкі з калекцыі Музея культурнай спадчыны Куопіа і фота з сямейнага архіва, зробленыя ў Хельсінкі, Вііпуры, Вене, Берліне і іншых месцах. Дарэчы, яе дзед, які з’яўляецца на фотакартках і хлопчыкам, і дарослым мужчынам, сам быў партрэтным фатографам. Гэтая сувязь прафесій – фатографа і мастачкі, якая працуе з фатаграфіяй, – дадае новыя ўзроўні ў праект.
Хёнінэн аналізуе думкі і эмоцыі, якія выклікалі фатаграфіі, а таксама гістарычныя факты пра людзей і падзеі, паказаныя на іх. Хоць увага Наны сфакусавана на асвятленні і ценях, яна кажа, што галоўная мэта – выказванне пачуццяў, што абудзілі фатаграфіі. У гэтым праекце зусім не звязаныя паміж сабой падзеі і асобы міксуюцца, каб стварыць новую гісторыю.
Гэта аповед пра вайну, смерць, дзяцей-сірот, маладых маці, якія павінны адмовіцца ад сваіх дзяцей, медсёстраў і пацыентаў, спробы самагубства, бамбардзіроўкі, Вену і Берлін ХХ стагоддзя, эмігрантаў, якія накіроўваюцца ў Амерыку, багацце і беднасць, выпадковыя сустрэчы.
Досвед перадаецца з пакалення ў пакаленне фрагментамі гісторыі на паперках, глухімі траўмамі або залатымі ўспамінамі. Але з часам прыватнае становіцца ўніверсальным і дазваляе працаваць з дакументальнымі матэрыяламі канцэптуальна. Такое прысваенне здымкаў робіць адчувальным разрыў паміж мінулым і сучаснасцю, з гэтым і працуе Нана, ствараючы свой рамантычны хорар.
PLANTS/OBJECTS//PAINT
Гэтая серыя падкідвае шмат варыяцый для разумення. З аднаго боку – супрацьпастаўленне штучнай, ненатуральна яркай фарбы і бляклых натуральных кветак, што ставіць пытанне пра адносіны чалавека і прыроды: хто больш на каго ўплывае? З іншага – праект можна разглядаць як фармалістычны дуалізм фатаграфіі і жывапісу ды барацьбу за верхаводства паміж колерам/фарбай і кветкамі.
Так ці інакш, гэта вытанчаная гульня з першасным і другасным, прыцягваннем увагі да пэўных пунктаў. Праз сваю эстэтычнасць і некаторую прастору для асэнсавання серыя стала найбольш папулярнай за межамі галерэй і мастацкіх каталогаў і выйшла на прасторы пінтэрэстаў і тамблера.
Чытаць яшчэ:
Прыгожая гісторыя фільма Ugly
Гаворым з Мікітам Дыякурам – стваральнікам анімацыйнага фільма Ugly – пра пратэст прыгожай графіцы, прэм'еры па ўсім свеце і поспех кампаніі на Kickstarter.
Валера Кёрціс: фотапраект Людмілы Пагодзінай
Фэшн-праект з двайніком легендарнага саліста Joy Division.
Байкі са склепа
Заходні свет фатаграфіі ўжо колькі гадоў калоціць ад «архіўнай ліхаманкі». Навошта варушыць старыя здымкі – чытай у нашым даследаванні трэнду.
Sex, drugs, hip-hop
Творчасць, вечарыны, праблемы з паліцыяй і дух свабоды – у новым выпуску рубрыкі «Візуал».
На галоўнай:
Dlina Volny выпусцілі сінгл «Dance Me Away»
Натхняліся творчасцю Лінча.
Як штучны інтэлект удасканаліць тваю працу? Парады ШІ-энтузіяста
«Сапраўднае чалавечае будзе шанавацца нашмат больш».
КАМЕНТАРЫ (2)
да, ужасный формализм, зачем это здесь?
Цікавая мастачка, дзякуй!