Chess Club Underground Society

Jam 1: Эксперымент

Chess Club Underground Society – гэта чысты эксперымент у творчасці. Гэта не група – гэта супольнасць людзей, аб’яднаных імкненнем знайсці сваё гучанне. Прычым ужо не толькі ў музыцы, хоць пачыналася ўсё менавіта з яе. Першаю пад сумнеў трапіла схема «сінгл-альбом-канцэрт-стадыён» – у раздзел кута музыкі адразу паставілі творчы пошук ува ўсёй яго шматграннасці. Пры гэтым і цяпер ува ўсіх удзельнікаў ёсць канкрэтныя групы са сваймі песнямі, стылем, міфалогіяй, канцэртамі ды прыхільнікамі. Прадстаўнікі іншых творчых кірункаў таксама могуць увасабляць гэтую канцэпцыю: фатографы, якія не робяць пастановачных фота; паэты, якія здабываюць словы з музыкі; мастакі, якія імправізацыйна ствараюць усплёскі колераў. Гэта і ёсць Chess Club – студыя, дзе ўсё пачалося.

Jam 2: Студыя

Chess Club як студыя з’явіўся ў 2010 годзе, калі невялікаму колу музыкаў спатрэбілася пляцоўка для рэпетыцыяў. Пазней яна ператварылася ў месца для вольнага музіцыравання, эксперыментаў і развіцця. Студыю заснавалі браты, вядомыя як Джо і Арсо. У ёй было тры памяшканні: хол, чырвоны і белы пакоі. Два апошнія прызначаліся для гульні ды запісу, а хол быў тусовачным месцам, дзе, зрэшты, таксама заўсёды гучала музыка.

У студыі панавала адзіная творчасць: пакуль адныя гралі, іншыя пісалі карціны, здымалі фота, складалі вершы, бачылі сны, гулялі ў шахматы – часцяком усё адначасова. Бесперапынку пісаліся Chess Chronicles – своеасаблівыя гукавыя і відэадзённікі – літаральна ўсё, што адбываецца, фіксавалася на дыктафон або камеру, скрупулёзна архівавалася ў тэрабайты файлаў, каб пасля таксама стаць часткаю чыёй-небудзь творчасці. На Chess Club музыкі гралі ды жылі, шмат хто нават перавёз туды свае рэчы. Тут яны праводзілі джэмы, мяняліся інструментамі ды эксперыментавалі.

Chess Club быў зачынены ад свету, ён быў у наўпроставым сэнсе underground: і не толькі таму, што там гралі «не такую музыку, як усе», а таму, што сама студыя была пад зямлёй. У 2013 годзе студыя сутыкнулася з няўмольным рокам у асобе пажарнай інспекцыі, і яе закрылі. Новага пункту збору пакуль няма, але супольнасць засталася і працягвае тварыць сваю гісторыю.

Jam 3: Імправізацыя

У аснову сваёй работы Chess Club паклаў свабоду ды інтуітыўную імправізацыю. Яе адрозненне ад класічнай імправізацыі ў тым, што музыка будуецца не на тэме, якую абыгрываюць музыканты, а нараджаецца з ніадкуль, часам – з адной ноты. Класічны чэсклабаўскі сэт: нехта сказаў «фа-дыез» – і магія пачалася. А далей кожны слухае адзін аднаго, накіроўвае створаны струмень і падпарадкоўваецца яму. Галоўнае ў чэсклабаўскім працэсе – тое, што музыка нараджаецца і жыве проста цяпер, адлюстроўваючы атмасферу і эмоцыі ўсіх прысутных.

Музыкі адкрылі для сябе, што гук бясконцы і праліваецца адусюль. Ён не залежыць ад умення перабіраць акорды, браць тыя ці іншыя ноты. Музыка можа з’явіцца з цішыні, з хрыпу або з трэску дратоў – гэтаму і вучыць імправізацыя. У Chess Club няма панятку таго, што кожны інструмент мусіць гучаць пэўным чынам. Музыка будзе граць так, як ён адчувае, і астатнія ўдзельнікі будуць меркаваць – падабаецца ім гэта ці не. І зусім не факт, што, калі ўсім не спадабаецца, той стане граць па-іншаму. Значна больш верагодна, што астатнія ўвальюцца ў працэс і знойдуць у гэтым прыгажосць. Гэтак нараджаецца новая музыка. Прывязкі да інструментаў таксама няма. З чаго і як музыка здабывае гук – ягоная справа.

Jam 4: «Движубль»

Chess Club Underground Society – стыхійная з’ява, што пераходзіць ад закрытага руху да адкрытых прастораў. Са сваймі групамі музыкі ўжо не раз выступалі на розных пляцоўках Менску – ад «Графіці» да Re:Public, паездзілі па ўсёй Беларусі, давалі канцэрты ў Піцеры і Маскве, хоць самая супольнасць была закрытая. Зараз яны зноў выходзяць у святло: 4 чэрвеня будзе новы рэйв, на якім ты зможаш убачыць, да чаго прыводзяць эксперыменты. Шэсць гадзінаў будуць граць «Движубль» – музыку без перапынкаў.

Таксама ўначы ў зале будуць і іншыя творцы – тыя, хто выйдзе на сцэну шукаць рыфмы следам за музыкаю. А побач трансфармаваць ноты ў сюррэалістычныя палотны будзе Надзя Саяпіна-Гендрусева. На «Движубле» ты не толькі зможаш паназіраць за ейным унікальным сітуацыйным пісьмом, але і знойдзеш карціны, якія сталі адлюстраваннем музыкі, што гучала на папярэдніх закрытых мерапрыемствах супольнасці.

Chess Club Underground Society

«Движубль»

Фота – Chess Club Underground Society