«Куй!» «Хамерман Знищує Віруси»

Першая частка рэлізу – эпахальны, паводле вызначэння саміх музыкаў, альбом «Куй!». Другая, дэсертная частка – сінгл, запісаны адмыслова для 34mag. У яго ўваходзяць усяго дзве песні, але якія!

Мы ўпэўненыя, што трэк «Мені набридли підараси» павінен стаць новым гімнам офісных працаўнікоў, а тэма «Мєчтав стать поп-звездой, але чуть-чуть не расчитав» – найлепшы кавер на «Let it be» з часоў, калі ўсе бітлы яшчэ былі жывыя.

Для нас з’яўленне «Хамерман Знищує Віруси» ў «Першаку» – знакавая падзея. Па-першае, мы лічым «ХЗВ» сапраўды крутымі і спадзяемся, што хутка зможам пабачыць іх жыўцом у Менску. Па-другое, гэты рэліз пашырае геаграфію «Першака», бо дагэтуль мы выкладалі толькі айчынны арт. Межаў не існуе. Download free!

«Хамерман Знищує Віруси»:

Вова Пахалюк – трывожнасць, вера ў поспех, мізантрапія
Альберт Цукрэнка – наіўнасць, скептыцызм, тыранія

Запіс студыі «Хлопчик з треніровки»
Дызайн «Зазо»

Таццяна Заміроўская, журналістка:

– Я сачу за творчасцю гурта «ХЗВ» яшчэ з 2005 года, калі ўпершыню пабачыла іх на фэсце «НАШатырь» магічнага днепрапятроўскага арт-часопіса «НАШ» – яны крычалі пра «Сумы! Сумы! Чечня! Чечня!», спявалі пра птушыны грып і старых людзей, якія, няхай і гучыць банальна, састарэлі фізічна і маральна; іхні выступ адбыўся тады пасля хэдлайнераў «НОМ», і нягледзячы на маю шчырую любоў да гэтых шалёных піцерцаў «Хамерманы» перакрылі сабой усе, гэта было кароткае замыканне, выбух, шок.

Так, сапраўды, яны эпатуюць, яны іранічныя, шалёныя, зверскі хуліганскія, пра іх вельмі лёгка пісаць штосьці кшталту «кожны канцэрт яны прыдумляюць такія аўтарскія строі ды выгляды, што канцэртныя фотасесіі ўжо асобна самі па сабе – аб'ект кантэмпарары-арт», – але рэч нават не ў тым, што гэта сцёбны і круты постмадэрновы арт-праект пра фобіі ды жаданні маленькага офіснага чалавека, жорсткі дыскурс афіцыёзнай поп-культуры і рэлігійны трэшак кшталту «Сторожевой башні», рэч не зусім у гэтым, яны проста робяць рэальна крутыя песні. То бок гэта такое, разумееце, «Дэвід Боўі сустракае Паўла Пеперштэйна», канцэптуальнае панк-мастацтва, за якім стаіць нармальны музычны базіс. «Хамерманы» эвалюцыянавалі ад сімфа-трэш-панку з элементамі Prodigy i Depeche Mode (песня «Украіна це ми» і першы альбом з выдатнымі электроннымі трэкамі кшталту «Лорд» і «Півень») да псіхадэлічных перапевак «Бітлз», шызафрэнічнага дваровага шансону найвышэйшай якасці і сімфанічнага электра-клэшу з опернымі амаль элементамі (апошняя плытка, эпахальны альбом «Куй!»). Яны нічога не баяцца, усё разумеюць і ўсіх любяць. Яны пяшчотныя, эрудзіраваныя і з геніяльным пачуццем гумару – іх песні нікога не абураюць, няхай яны і пра сучаснасць, і пра ўсіх нас, і ўвогуле.

Пра іх можна казаць яшчэ шмат, але навошта? Альберт і Вова – мае прыватныя музычныя героі сучаснасці! Мае Дэвід Боўі ды Ігі Поп, Бона і Браян Іна, Ленан і МакКартні. Яны даказваюць, што кожны добры чалавек можа рабіць добрую музыку, калі мае талент і вольны час. Сучасная ўкраінская культура, вядома, мае шмат такога, чым можна ганарыцца, але прыватна для мяне, зноў жа, галоўныя ў гэтым спісе – «Хамерманы» і часопіс «НАШ», усё.