8 ліпеня на хутары Шаблі прайшоў акустычны канцэрт Сяргея Міхалка. Тыя, хто трошкі знаёмыя з Міхалком асабіста, заўважылі, што ў гэты вечар артыст быў максімальна шчыры, прамы і даволі-такі жорсткі ў сваіх выказваннях. А назіральны глядач заўважыў не толькі ювелірную рэжысуру падзеі (дарэчы, з выдатным гукам і святлом), але і даволі тонкую і здзеклівую гульню з «шырокім колам прыхільнікаў і хэйтэраў».
Трошкі фантасмагарычны вечар пачаўся з піўка на фуд-корце і духавога аркестра. Міхалка на коніку прывезлі вясёлыя цыганкі, на сцэну выбягала дзяўчына з суседняй вёскі і дарыла артысту кветкі з уласнага агарода. Нарэшце беларусы зноў пачулі песню «Грай» у родных сценах (дакладней, у адсутнасці ўсялякіх сценаў). А Міхалок не ўтрымаўся ад таго, каб выказацца па шэрагу надзённых пытанняў і пытаннечкаў: у выніку адной з прамоваў нязломны і сур'ёзны блогер Антон Матолька выпадкова стаў калектыўным вобразам шумнага, крыўдлівага і бесталковага беларускага фэйсбука. У любым выпадку ўсё скончылася добра: святочным салютам – не горшым, чым на 3 ліпеня.
Каб ты зразумеў(-ла), што ўсё было прыгожа, а дзіўны фармат оўпэнэйр-кватэрніка атрымаўся, лаві фотарэпартаж ад Касі Сырамалот і памятай запавет старэйшых: годзе сэрца жалем рваці!
Фотарэпорт з адкрыцця галоўнай вераснёўскай фотавыставы.
Фотарэпартаж з чарговай барахолкі «Open Шкаф», якая ўсё больш нагадвае менскую культурную з’яву.
На Ноч музеяў мы прайшліся па трох лакацыях Менску – галерэі «Ў», Нацыянальным і Музеі Азгура – і адрэфлексавалі, што там адбывалася.
Больш рэалізму, больш хуткасці, больш спакусаў.
Выгараць нельга захоўвацца.
Што такое крытычныя штудыі нейраразнастайнасці?
КАМЕНТАРЫ (1)
Михуйлок типа барын? з цыганами вышел?