Метро Мутнаевока

– Пра які пераварот і музычную рэвалюцыю можна казаць у нашы дні, калі ўсе стылі адкрыты і гукавыя эксперыменты і вычварэнствы не ведаюць межаў. Бадай што, у такі час настае момант, калі варта ўзгадаць, што табою кіравала, калі ты пісаў першую песню і марыў быць пачутым з лепшых намераў. Як з'явіліся першыя слухачы, якія палюбілі цябе за непадробную шчырасць і смелы падыход. Наступае момант, калі трэба ўзгадаць, што харошая песня – гэта спачатку тая, якая запамінаецца сваім матывам і кранае за душу.

Наш трэці альбом – гэта супольнасць песень, напісаных на адным дыханні, хаця і ў розныя перыяды. Агульная назва «Метро» – гэта метафара чалавечых душаў. Як самае патаемнае і глыбокае, не навідавоку, але са сваёй сістэмай руху, багатае на тунэлі цёмнай невядомасці і са сваімі светлымі прыпынкамі. Дзе ўсе мы суседзі і незнаёмцы адначасова. Дзе ніхто з нас не ведае, як выглядае месца, куды ад'язджае цягнік пасля заканчэння руху, але мы дакладна ведаем, што гэтае месца існуе.

Песні маюць у асноўным характар асабістых перажыванняў аўтара, аднак гэтыя пачуцці знаёмыя кожнаму, хто шукаў, знаходзіў, расчароўваўся, марыў, кахаў, правяраў рэальнасць на наяўнасць рэальнасці і мужна выносіў удары лёсу.

Для большай канкрэтыкі, каб удакладніць, у якім стылі выкананы матэрыял, можна сказаць, што гэта гранж. Хаця гэта не зусім так, і меламаны адчуюць, што тут сплецены шэраг стыляў. Але гэты тэрмін (а галоўнае – жыццё ў адпаведным стылі) больш падыходзіць для вызначэння, чым неабдымнае паняцце «альтэрнатыва».

Запіс альбома даўся не так лёгка, як падавалася на пачатку. Асабліва цяжкая задача паўстала падчас спеўнай працы, калі спатрэбілася надаць матэрыялу неабходную цэласць, індывідуальнасць і характар. Каб збольшага прымітыўныя аўтарскія песні гучалі прафесійна і раскрылі свой патэнцыял. Дзеля гэтага ў якасці саўндпрадзюсара выступіў гукарэжысёр Юрась Купрэвіч, якому адводзіцца асобнае месца ў грунтоўнай працы над плыткай.

Мы ўдзячныя ўсім, хто на працягу ўсяго часу дапамагаў нам у стварэнні альбома: нашым сем'ям, мамам, раёнам, у якіх мы выраслі, слухачам, адданым прыхільнікам; асабістая падзяка Юрасю Купрэвічу, Міры Маркевіч, Косцю Пыжову, Глебу Лабадзенку, кампаніі «МаеСэнс».