Дуэт Ralla стварылі Дар’я Зуева і Алена Кандыба. Дзяўчаты спалучаюць традыцыйны спеў і індывідуальнае прачытанне беларускіх мелодый ды суправаджаюць усё скрыпкай і басэтляй. Іх выступы збіралі аншлагі яшчэ да рэлізу, а цяпер іх запіс можна паслухаць на стрымінгах. 

 

 

Алена Кандыба:

 «Мы не змяняем дыялектнае гучанне словаў, бо ў гэтым ёсць сама прыгажосць і сакавітасць» 

– Мы з Дашай распрацоўваем наш стыль ужо некалькі гадоў, а пачалі выступаць у мінулым годзе. Канешне, першае, што нам хацелася зрабіць, – гэта якасна запісаць свой матэрыял, перадаць моц, што мы адчуваем ад гэтай музыкі, і як мы насамрэч яе бачым. Запіс быў зроблены ў дзвюх студыях, асобна пісалі інструменты і асобна галасы. Так як мы заўжды папярэдне дасканала выбудоўваем план будучай працы і канчатковы выгляд песні, то на запісе адбываецца толькі ўвасабленне задумкі літаральна па пунктах.

Асабіста мне не складана працаваць з традыцыйнымі песнямі, я не адчуваю скаванасці ці асуджэння ад асяроддзя. У нашай творчасці мы самі ставім сабе рамкі, за якія не хочам выходзіць. Напрыклад, мы не будзем змяняць мелодыю і рытм арыгінала песні – хутчэй падладзім і падпарадкуем нашу музыку і інструменты пад яе. Таксама мы не змяняем дыялектнае гучанне словаў, бо ў гэтым ёсць сама прыгажосць і сакавітасць. Ёсць такі агульны прынцып: «Дасканала вывучы традыцыйную музыку, а потым дадай у яе частку сваёй індывідуальнасці». Для мяне творчасць «Раллі» – гэта максімальна магчымае наданне традыцыйнай музыцы сваёй індывідуальнасці. Той момант, калі музыка становіцца тваім выказваннем: «Паглядзіце, гэта я!» Традыцыйная музыка, наадварот, дае матывацыю і свабоду для самавыражэння.

 

 

Дар’я Зуева:

 «Падавалася, што фолк-тусоўка мяне асудзіць і заклюе» 

– Спачатку мы спрабавалі запісваць іншыя песні, доўга шукалі гукарэжысёра, які б зразумеў і адчуў нашыя патрэбы. Песня «Хадзіў-пахадзіў» нарадзілася пазней, але адразу было зразумела, што яна качае. Калі мы заспявалі яе на фестывалі на хутары Васіліна, то атрымалі шмат водгукаў менавіта пра яе. Таксама на гэтым фэсце прысутнічала спявачка Іва Саціва, якая і натхніла нас на тое, каб мы абралі гэтую песню для першага рэлізу.

Асабіста ў мяне раней былі пэўныя заціскі наконт свабоды прачытання традыцыйных песень. Падавалася, што фолк-тусоўка мяне асудзіць і заклюе, але з цягам часу я адчула, што магу гэта рабіць, і даволі вольна. Таму што я даўно ў тэме, у мяне кіламетры наслуханасці спеўнага фолку, гады выканання і яшчэ ёсць пэўны талент. Я стала звяртаць увагу на тое, як безгустоўна, крыва-коса і зусім не разумеючы меладычнага мыслення фолку людзі яго інтэрпрэтуюць. І вырашыла, што больш не магу сядзець пад фіранкай страху, трэба гэта ўсё скідваць з сябе і праяўляцца, каб не ўмёрлі. Асабліва важнай для мяне была думка пра тое, што мы самі ствараем асяроддзе вакол сябе. Гэта стала асноўным штуршком да дзеяння.

 

Фота: doroshenko.ph