З надыходам маразоў усё часцей спакушае перспектыва пагрэць дупу на бары, але не можаш знайсці «свой» кут? У нас ёсць добрыя навіны для цябе! Стваральнікі самых душэўных месцаў грамадскага харчавання ў Менску – «ДЭПО», «Лаўкі», ENZO – адкрываюць новы бар.
Невялічкая піяльня на шэсць столікаў і яшчэ пару месцаў за барам схавалася ў дворыку будынка на Зыбіцкай, дзе ўжо паспяхова працуюць некалькі ўстановаў фармату «выпіць і закусіць». Можа ўзнікнуць лагічнае пытанне: «Навошта яшчэ адно?» Аднак яно адпадае само сабой, калі трапляеш у памяшканне, – «Чапскі» рэальна makes a difference. Зусім не абавязкова апранаць вечаровы ўбор, каб пачуцца тут утульна. З іншага боку – складана ўявіць, што сюды заваліцца п’янае кодла, якое распачне танцы на барнай стойцы. Тут добра перасядзець зімовую завіруху і летнюю спёку, зліваючы набалелае сябру ці сяброўцы за келіхам добрага піва.
Кажа Улад Луневіч, заснавальнік бара:
– Мы гадаваліся на Кастрычніцкай, дзе свой свет – усё міла, усе свае. Таму калі адкрылася «ДЭПО» на Зыбіцкай, было цяжкавата: такая розная аўдыторыя, трапляліся і даволі складаныя госці. Зрэшты, узімку тут дастаткова спакойна, акрамя пятніцы і суботы, асабліва калі параўноўваць з сапраўды тусовачнымі вуліцамі ў іншых гарадах, з той жа Думскай.
Карацей, мы зразумелі, што тут хаця і ёсць душэўныя месцы, іх не так шмат. І вырашылі зрабіць нешта такое важнае. У нас было гэтае невялічкае памяшканне, і ў нейкі момант мы саспелі да таго, каб адкрыць нешта іншае, зрабіць тое, чаго яшчэ не рабілі, – бар. Пры гэтым не хацелася адыходзіць ад нашай звыклай канцэпцыі: каб было зразумела для людзей, цікава, смачна і з любоўю. Усе нашыя месцы прасякнутыя любоўю да Менска. І тут гэтае пачуццё сканцэнтравана нават у назве, бо Чапскі – адзін з самых культавых менскіх гарадскіх дзеячаў.
Але ўсё ж такі гэта менавіта канцэпцыя, тут усё дасканала прадумана. Асобны самелье склаў алкагольную карту, асобны – піўную. Інтэр’ер стварыла таленавітая Кася Сырамалот. Уся мэбля і нават піўная вежа – ручной працы, іх рабілі па эскізах. Персанал два месяцы навучаўся, а фартухі ім увогуле прывезлі з-за мяжы. На закусь можна замовіць сэндвічы з незвычайнымі інгрэдыентамі, якія смачна запякуць на грылі. Сярод фішак perfect serve – некалькі пазіцый моцных напояў з невялічкімі закускамі: сушаным грэйпфрутам, фісташкамі або курагой – і яны ідэальна дапоўняць смак.
Сярод напояў у новым бары можна пакаштаваць на разліў лепшага крафтавага піва ад беларускіх вытворцаў ці прысмактацца да бутэлечак з шатландскімі, дацкімі, бельгійскімі ды іншымі элямі ды іпамі (усяго 25 пазіцый). Моцны ўхіл зроблены і на віскі.
Мы падрыхтавалі папяровую мапу культурнай аорты Менска – вуліцы Кастрычніцкай. Унутры – анлайн-версія.
Стрыт-артысты, графітчыкі, архітэктары, урбаністы і эколагі – распавядаем пра дзейных асобаў сёлетняга свята вулічнага мастацтва.
Комікс-рэпорт з учорашняга грамадскага абмеркавання праекта зносу Асмалоўкі.
A story about (or no) cooperation between government representatives, NGOs and ordinary people that care.
A story about (or no) cooperation between government representatives, NGOs and ordinary people that care.
Javid Nabiyev speaks on arrests of gay people in Azerbaijan, explains the «fucking solidarity» term and the point of activism.
Joris Hanse, Dutch activist from the Doorbraak, speaks about the Netherlands not matching the stereotypes.