Мы нырнулі ў самыя нетры беларускага інстаграма і знайшлі сем зусім яшчэ не апераных маладых фатографаў, якія з лічбавай мабільнай фатаграфіі ствараюць мастацтва. Давай і ты!
На здымках Насты – навакольны свет падлетка: сябры, канцэрты, летнія падарожжы ў замежныя краіны. Некаторыя фота дыхаюць такой пяшчотай, што з усмешкай успамінаеш радкі з «Ляпісаў»: «Молодость и радость, ты главный партизан!»
Наста здымае на iPhone 5s, апрацоўвае ў VSCO.
Наташа ў сваіх кадрах гуляе са святлом і ценем і праз іх мудрагелістыя формы перадае простыя чалавечыя пачуцці: смутак, заклапочанасць, гарэзлівасць, сорам, цеплыню абдымкаў – іх тэрапеўтычны эфект супастаўны з хвілінай задумлівасці за ранішнім кубкам кавы. «Далёка не заўсёды маеш пад рукой паўнавартасны фотаапарат. Камера смартфона дапамагае мне за лічаныя секунды захаваць любую падзею, якая адбываецца побач», – кажа яна.
Наташа робіць свае здымкі на Meizu M2 Mini.
Дзімавы фоткі расказваюць пра чалавека і яго сустрэчу з навакольным светам. Стаіш перад насычаным зорным небам, чакаеш цягнік у метро або фанабэрыста сядзіш на лаўцы, ты адчуваеш яго велічнасць і татальнасць, але ў наступны момант кідаеш яму выклік і лагодна пасміхаешся вачамі. «Я заўсёды любіў кіно. Адтуль, напэўна, мая любоў да фатаграфіі. Фотаапарата ў мяне ніколі не было, і дагэтуль няма», – кажа хлопец.
Дзіма здымае на Google Nexus 4, апрацоўвае ў Snapseed.
Як такога агульнага сюжэта ў дзяўчыны няма. Хутчэй, кожная фатаграфія стварае ўласны сэнс і часта нараджаецца спантанна. У ролях мадэляў выступаюць сябры і блізкія, частка здымкаў – увогуле выпадковыя кадры. «Адзіная мая ўнутраная ўстаноўка – гэта чорна-белая фатаграфія. Яшчэ да таго, як захаваць момант, у сваёй галаве я ўжо бачу яго ў ч/б. Калі я бачу кадр, які з дапамогай маёй камеры не зняць, прашу тэлефон у сваіх сяброў і родных, якія знаходзяцца ў гэты момант са мной».
Ганна карыстаецца камерай тэлефона HTC Desire 816.
Стыль хлопца – архітэктура, мінімалізм і манахромнасць. Яго фатаграфіі чапляюць нязнаныя падсвядомыя пачуцці сваімі вугламі, патэрнамі і кантрастам чорнага і белага. І тады разумееш, што чалавечае ўспрыманне таксама сканструяванае больш простымі і абстрактнымі формамі. «Для мяне якасць адыходзіць на другі план, бо кожны другі смартфон выдае больш-менш добрую карцінку. Якi б фотаздымак ні быў – аналагавы, лічбавы, мастацкi, рэкламны – без творчасці ён не мае ў сабе сэнсу».
Фотаздымкі Вова робіць на Huawei Honor 3x. Апрацоўка кадраў – VSCO ці Layout.
Працягвае геаметрычна-канцэптуальную хвалю Мікіта, які да загадкавых перакрыжаванняў ліній далучае інтэнсіўнае ззянне колеру. У яго профілі рэдка знойдзеш выявы людзей, але нават і яны толькі выконваюць сваю ролю кантраснай плямы. Асобны пункцік Мікіты – тэнісныя корты і баскетбольныя пляцоўкі. «Мне падабаецца аб’ядноўваць фатаграфіі ў тэматычныя, каляровыя падборкі. Стараюся трымацца “вечнай” яркай летняй тэмы, знаходзіць прыгажосць у простых формах і лініях».
Фотазброя Яраша – iPhone 5s.
Андрэй працуе борт-правадніком у Belavia – ад гэтага яго здымкі багатыя на калейдаскоп краін і кантынентаў, а стыль можна паўнавартасна абазваць travel-фатаграфіяй. «Галоўнае для мяне – гэта злавіць атмасферу месца, дзе я знаходжуся тут і цяпер. Дзякуючы фатаграфіі, я магу думкамi вярнуцца ў момант, які застаўся ў мінулым».
Свае падарожжы хлопец фоткае на iPhone 6s.
Фотарэпарцёр Аляксандр Васюковіч, аўтар нашумелых праектаў «Фота на памяць» і «Кожная трэцяя», распавядае гісторыю стварэння сваіх лепшых здымкаў.
На гэты раз візуальную ўвагу 34mag прыцягвае сучасны ўкраінскі мастак і фатограф Саша Курмаз.
Інтэрв’ю з польскімі арт-коўчамі, якія дабраліся да фатографаў Беларусі.
A story about (or no) cooperation between government representatives, NGOs and ordinary people that care.
A story about (or no) cooperation between government representatives, NGOs and ordinary people that care.
Javid Nabiyev speaks on arrests of gay people in Azerbaijan, explains the «fucking solidarity» term and the point of activism.
Joris Hanse, Dutch activist from the Doorbraak, speaks about the Netherlands not matching the stereotypes.