Што штурхае людзей з года ў год на бескарысную дапамогу ў ледзь не процілеглай кропцы Еўропы? Аляксандра Грэчка ў новым выпуску «Іншых гісторый» распавядае пра ірландскіх валанцёраў, якія ўжо амаль 20 гадоў дапамагаюць Чэрвеньскаму дзіцячаму дому-інтэрнату.
Аляксандра Грэчка, стваральніца дакументалкі:
У Чэрвеньскім інтэрнаце я апынулася выпадкова: убачыла абвестку аб штотыднёвых валанцёрскіх паездках. І ўжо падчас першай ведала дакладна, што больш ніколі сюды не вярнуся.
Бо там усё – пра «занадта». Занадта кіслыя пахі, занадта тонкія ногі, занадта дакучлівыя стогны. І занадта недарэчная ты: не ведаеш, чым дапамагчы, як гуляць, што адчуваць. Страх, шкадаванне? Сорам? За сваю грэблівасць і пужлівасць, за няздольнасць бачыць далей за цялесную абалонку. Калі аднабакова судзіш тое, што не разумееш, і раўнадушна абараняешся ад таго, што занадта відавочна баліць.
І таму – вяртаешся. Каб зведаць, што да водараў можна звыкнуцца, а енк суцешыць дотыкам. Каб адчуць, што ў здранцвелых спазмам пальцах – такая ж пяшчота, а ў па-даросламу сумных вачах – такое ж дзяцінства. І каб аднойчы заўважыць, што больш не рэфлексуеш над абстрактнымі сэнсамі, бо кожны з іх становіцца вельмі простым і канкрэтным і адтаго – жыццесцвярджальным.
Для мяне гэтая гісторыя – пра любоў. У месцы, дзе, на першы погляд, няма ёй месца, калі насамрэч яна – адзінае, што тут ёсць.
Дзякуй кампаніі Hindenburg Systems за прадастаўлены аўдыясофт.
Калектыўны мікс ад рэдакцыі 34mag – наш сімвалічны аўдыёпрэзент тым, хто шчыра па нас сумаваў.
Аўдыядакументальная гісторыя пра «Беларускую вясёлку» – утапічнае грамадства без іерархіі ды аўтарытэтаў.
Дзевяць святочных міксаў ад нашых сяброў-дыджэяў – наш традыцыйны падаруначак пад навагоднюю ялінку.
A story about (or no) cooperation between government representatives, NGOs and ordinary people that care.
A story about (or no) cooperation between government representatives, NGOs and ordinary people that care.
Javid Nabiyev speaks on arrests of gay people in Azerbaijan, explains the «fucking solidarity» term and the point of activism.
Joris Hanse, Dutch activist from the Doorbraak, speaks about the Netherlands not matching the stereotypes.